عنوان مقاله :
شاخص ها و نسبت مشروعيت مردمي و ديني حكومت در نهج البلاغه
عنوان فرعي :
The Indices and the Ratio of Popular and Religious Legitimacy of Government in Nahjolbalagheh
پديد آورندگان :
سردارنيا، خليل 1350- نويسنده دانشگاه شيراز- دانشكده حقوق و علوم سياسي- بخش علو سياسي Sardarnia, khalil
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 0
كليدواژه :
مشروعيت ديني و سنتي , مشروعيت سياسي , مشروعيت عقلاني و قانوني , نهج البلاغه
چكيده فارسي :
«مشروعيت سياسي» يكي از مفاهيم بنيادين در علوم اجتماعي و سياسي است و به مثابه مهم ترين ضرورت و الزام سياسي براي استمرار و تثبيت حكومت ها تلقي مي شود؛ اين مفهوم با سه شاخص مهم يعني خاستگاه حقاني و قانوني حكومت و حكمرانان، رضايت عمومي نسبت به حكومت و كارآمدي شناخته مي شود. در نهج البلاغه، جامعه و حكومت نه از منظر سكولار يا تقابل جامعه مدرن در مقابل جامعه سنتي بلكه در چارچوب اصول و آموزه هاي اسلامي– قرآني و سنت پيامبر اكرم(ص) نگريســته مي شود. شاخص هاي مشروعيت و دموكراسي در نهج البلاغه تنها در چارچوب ديني- اسلامي بيان شــده اند و برخي از ساز و كارهاي دموكراسي نيز بيان شده اند. در نهج البلاغه، بين مشروعيت سنتي - ديني و مشروعيت مردمي و قانوني حكومت رابـطه اي طولي هست، به اين معني كه مشروعيت سنتي و ديني، جوهره و مبناي اصلي شكل گيري يا براي ثبوت حكومت اسلامي است و مشروعيت مردمي- قانوني در ذيل مشروعيت ديني و تنها براي عينيت يافتن يا تحقق حكومت است. اين در حالي است كه در دموكراسي هاي سكولار، تنها مبناي مشروعيت براي حكومت، از نوع عقلايي - قانوني يا مردمي است نه مشروعيت الهي.
چكيده لاتين :
Political legitimacy is one of the basic concepts in socio-political sciences and is seen as important necessity and political obligation for continuation and consolidation of governments; the indices of this concept consist the divine and legal genesis of government and governors, general consent and efficiency of government. In Nahjolbalagheh, society and government is attituded in the framework of Islamic principles and procedure (Sonnat) of dignified Prophet (peace be upon him) not on secular aspect and duality of modern and traditional society. In Nahjolbalagheh, indices of legitimacy and democracy have been explained only in the traditional and religious framework as well as some of the mechanisms of democracy. In Nahjolbalagheh, there is a longtitudinal relation between popular- legal and religious legitimacy, means that the religious legitimacy is the core and basic foundation for verification of Islamic government and the other type of legitimacy is only for the fulfilment or executing of government. But in secular democracies, the only foundation of legitimacy is the rational-legal type not divine and religious.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه نهج البلاغه
عنوان نشريه :
پژوهشنامه نهج البلاغه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان