فراواني خطاهاي دارويي و وضعيت گزارش دهي آن بر اساس خود اظهاري پرستاران در بيمارستان‌هاي شهرستان خوي

FREQUENCY OF MEDICATION ERRORS AND ITS REPORTING ACCORDING TO SELF- REPORT BY NURSES IN HOSPITALS OF KHOY CITY

پيش زمينه و هدف: خطاهاي دارويي از چالش‌هاي مهم تهديدكننده نظام سلامت در تمام كشورها و يكي از عوامل تهديد كننده ايمني بيماران است. به همين علت از نرخ خطاهاي دارويي به عنوان شاخصي براي تعيين ميزان ايمني بيماران استفاده مي‌شود. اين پژوهش با هدف تعيين فراواني وقوع خطاهاي دارويي و چگونگي گزارش دهي آن از ديدگاه پرستاران در بيمارستان‌هاي شهرستان خوي در سال1390 صورت گرفت. مواد و روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي بود كه جامعه پژوهش آن را كليه پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي شهر خوي با حجم 350 نفر تشكيل مي‌دادند. ديدگاه پرستاران در مورد فراواني وقوع خطاهاي دارويي و وضعيت گزارش دهي آن از طريق يك پرسشنامه بررسي شد. سپس داده‌هاي جمع آوري شده با نسخه 16 نرم افزارSPSS و آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين ميزان خطاهاي دارويي در اين مطالعه 9/28 درصد و ميانگين ميزان گزارش دهي آن 4/14 درصد بوده است. بيشترين ميزان خطاهاي دارويي مربوط به دادن داروي خوراكي كه با هم تداخل دارند (7/57%)، تزريق سريع دارويي كه بايد آهسته تزريق شود (34/46%)، و دادن داروي ضد درد بدون تجويز پزشك (39/44%) بود. آناليز داده‌ها نشان داد بين فراواني خطاهاي دارويي و سن پرستاران ارتباط معني دار وجود دارد و در گروه سني30-20 سال ميزان خطاهاي دارويي بيشتر است (035/0= p ). بين ساعات كاري (023/0= p) و شركت در دوره‌هاي بازآموزي (033/0=p ) با خطاهاي دارويي ارتباط معني دار مشاهده شد. ارتباط معني دار قابل توجهي نيز بين فراواني خطاهاي دارويي و ميزان گزارش دهي آن مشخص شد (0001/0=p ( بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر، با كاهش ساعات كاري پرستاران و برگزاري دوره‌هاي بازآموزي مي‌توان ميزان خطاهاي دارويي را كاهش داد. در اين مطالعه ميزان گزارش دهي اشتباهات دارويي پرستاران بسيار كم بوده است. ايجاد سيستم كارآمد ثبت و گزارش دهي صحيح خطاها همراه با به حداقل رساندن موانع گزارش دهي ممكن است خطاهاي دارويي را كاهش دهد.

Background & Aims: Medication errors are one of the important challenges of health care systems worldwide. It is also one of the threatening factors of patient safety. For this reason, medication error rate is used as one of the patient safety indicators. The aim of this study was to determine the frequency of medication error and its reporting, according to self- report by nurses in hospitals of Khoy in 2011. Materials & Methods: This study was a descriptive research. The study population included all nursing staffs of Khoy hospitals (n= 350). A questionnaire was used to gather the data about the perspectives of nurses on the frequency of medication errors and its reporting. Descriptive and analytical statistical analyses were performed with SPSS 16 software. Result:The frequency of medication errors and its reporting were 28.9% and 14.4%, respectively. The most common types of medication error that reported were concomitant administration of oral drugs with potential interaction (57.7%), wrong rate error (46.34%), and giving pain medications without a physicianʹs prescription (44.39%). There were a statistically significant relationship between medication error rate and age group (p= 0.035). Medication errors occurred most frequently among nurses with 20-30-years age. There were also a significant relationship among medication errors and working hours (p=0.023) and participation in retraining courses (p= 0.033). There was a significant relationship between medication errors and its reporting rate (p= 0.000). Conclusion:According to our findings, reduction in medication errors can be achieved by reducing the nurses’ work hours and holding retraining courses. In this study, a low report of medication errors has been revealed. Establishing an efficient recording and reporting system of medication errors along with minimization of barriers to reporting them may reduce the risk of medication errors. Keywords:patient safety, medication error, self- report, nurse