بررسي نقش قرارداد روان‌شناختي رابطه‌اي در افزايش سرمايه اجتماعي رابطه‌اي و اثر آن بر رفتار تسهيم دانش

The role of relational psychological contract in increasing the relational social capital and its impact on knowledge sharing behavior

در عصر حاضر كه عصر اقتصاد خدمات لقب گرفته، موفقيت سازمان‌ها در گرو ارايه خدماتي باكيفيت است. ازاين رو سازمان‌ها براي بقا در انديشه به‌كارگيري ابزارهايي همچون مديريت دانش‌ به‌سر مي‌برند. فعاليت‌هاي انساني، مانند تسهيم دانش ميان اعضاي سازمان، پايه و اساس فرآيند مديريت دانش در سازمان‌هاست. تحقيقات اخير نشان داده است قرارداد روان‌شناختي و سرمايه اجتماعي رابطه‌اي، تمايل افراد را براي تسهيم دانش و خلق دانش جديد در سازمان‌ها برمي‌انگيزند. باتوجه به اهميت اعتماد متقابل و همكاري كه دو مولفه سرمايه اجتماعي رابطه‌اي مي‌باشند، در اين مقاله نقش ميانجي‌گري آنها در رابطه بين قرارداد روان‌شناختي رابطه‌اي و تسهيم دانش ميان كاركنان دانشگاه فردوسي مشهد بررسي شده است. داده‌هاي مورد نياز ازطريق پرسش‌نامه‌هاي مورداستفاده در مطالعات پيشين با تاييد مجدد روايي و پايايي و به روش نمونه‌گيري تصادفي جمع‌آوري شده و 210 پرسش‌نامه واجد شرايط مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. پژوهش حاضر از حيث هدف، كاربردي و از حيث روش، پيمايشي- تحليلي بوده و مبتني بر الگوي مدل‌يابي معادله ساختاري است. يافته‌هاي اين پژوهش، نشان‌دهنده ميانجي‌گري كامل متغير همكاري در رابطه بين قرارداد روان‌شناختي رابطه‌اي و تسهيم دانش بود، درحالي‌كه ميانجي‌گري متغير اعتماد متقابل در رابطه بين اين دو مورد تاييد قرار نگرفت.

In era of service economy, organizationsʹ success depends significantly on providing quality services. Therefore, organizations are in the idea of employing tools such as knowledge management to survive. Human activities such as knowledge sharing among organizational members are the foundation of knowledge management in organizations. Recent studies have shown that the relational psychological contract and social capital motivate the individualsʹ propensity to share and create the new knowledge in organizations. This study investigates the mediating role of interpersonal trust and collaboration as important components of relational social capital, in the relationship between relational psychological contract and knowledge sharing amongst employees of Ferdowsi University of Mashhad. Data was gathered through questionnaires used in previous studies reaffirming the validity and reliability and by conducting random sampling. From collected questionnaires, 210 were confirmed to be valid for analysis. Research type was survey-analytical and based on structural equation modeling. Findings illustrated full mediation of collaboration in the relationship between relational psychological contract and knowledge sharing, while the mediation of interpersonal trust was not verified in this research.