حد بهينه پيش گيري از اسراف

The Optimal Threshold for Israf Prevention

در اين نوشتار ضمن تعريف و تبيين بحث اسراف و هزينه فرصت به بررسي و تبيين رابطه و موضوع شناسي بحث اسراف با هزينه فرصت پرداخته و در صدد پاسخ به اين مساله برمي آيد كه در موارد تزاحم هزينه فرصت و اسراف، مواردي كه هزينه فرصت اجتناب از اسراف بيشتر از هزينه اسراف باشد، انتخاب بهينه كدام است؟ و تكليف شرعي مدير مسلمان چيست؟ جواب اين مساله را با تبيين مساله اسراف اين گونه مي توان بيان داشت كه اساسا نه تنها بين اين دو تزاحم نبوده بلكه ازآنجا كه هزينه فرصت امري عقلايي است ابزاري جهت موضوع شناسي و مصداق-شناسي اسراف مي باشد و مي تواند به عنوان ملاكي براي شناخت مصاديق اسراف محسوب گردد و از اين جهت مي توان حد بهينه اي براي ريخت و پاش در ادارات قايل بود كه فراتر از آن اسراف محسوب مي شود.

After defining the concepts of Israf and the opportunity cost, this paper tries to shed light on the relation of these two concepts and to answer these questions: when the opportunity cost of Israf prevention is more than the Israf itself? what would be the optimal choice? What should a Muslim manager do? The answer to these questions can be: there is no trade-off between Israf and the opportunity cost. It means: because the idea of opportunity cost is a rational matter, it can be used as a tool to understand what Israf is and what it is not. So, it is possible to consider a threshold level for Israf above which it is forbidden for sure.