بررسي رابطه سبك دلبستگي و سلامت روان با واسطه‌گري خلاقيت هيجاني

An Investigation into the Relationship between Attachment Style and Mental Health by the Mediating Role of Emotional Creativity

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه‌اي خلاقيت هيجاني در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي و سلامت روان بود. روش: مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش، مشتمل بر 324 دانشجوي كارشناسي (155 دختر و 169پسر) از دانشگاه شيراز بود كه به شيوه خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده به منظور سنجش متغيرهاي پژوهش شامل پرسشنامه سبك‌هاي دلبستگي بزرگسال (بشارت، 1379)، سياهه خلاقيت هيجاني آوريل (1999) و پرسشنامه 28 سوالي سلامت عمومي گلدبرگ (1988) بود. با استفاده از رگرسيون سلسله مراتبي، مطابق با الگوي مرحله‌اي بارون و كني (1986)، مسيرهاي مفروض مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه دلبستگي ايمن به صورت مثبت و معنادار و دلبستگي دوسوگرا به صورت منفي و معنادار، سلامت روان را پيش‌بيني مي‌كنند. همچنين نقش واسطه‌اي خلاقيت هيجاني و ابعاد آن در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي ايمن و دوسوگرا، مشاهده شد. در خصوص سبك دلبستگي اجتنابي، روابط بين اين سبك و خلاقيت هيجاني و ابعاد آمادگي و اثربخشي/اصالت، منفي و معنادار بود. نتيجه‌گيري: مدل بدست آمده، الگوي مناسبي را جهت تبيينسلامتروانيدراختيارقرارمي‌دهد.

Abstract: Present research aims to show the mediating role of emotional creativity in the relationship between attachment styles and mental health. Method: A sample comprising of 324 students (155 females and 169 males) was selected from among Shiraz University students through multistage cluster sampling method. The statistical instruments were Adult Attachment Inventory (AAI), Emotional Creativity Inventory (ECI) and General Health Questionnaire (GHQ28). According to Baron and Kennyʹs (1986) steps, using statistical method of hierarchical regression, hypothetical paths were examined. Findings: The main findings are the following: (a) as direct predictors: secure attachment positively, and ambivalent attachment negatively can predict mental health; (b) the emotional creativity and its dimensions play a mediating role in the relationship between attachment styles and mental health; and, (c) avoidance attachment was merely an indirect and negative predictor of mental health through the mediating role of emotional creativity, novelty and effectiveness. Conclusion: The model obtained is appropriate for explaining mental health problems.