تاثير آموزش شكل دهي توجه بر تقويت توجه راننده گان حادثه ديده

Effectiveness of Attention shaping Training to reinforce of attention in drivers with crash

هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر بخشي يك برنامه تمرين ديداري و شنيداري بر تغيير توانايي توجه متمركز و پراكنده و زمان واكنش به آنها بر روي گروهي از راننده گان حادثه ديده انجام شد. روش: در اين مطالعه شبه-آزمايشي، 64 راننده با بيش از دو سال سابقه راننده گي فعال و بيش از يك حادثه راننده گي با تقصير ، بصورت تصادفي، به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. توجه انتخابي و تقسيم توجه آنها با آزمون هاي توجه متمركز و پراكنده و آزمون استروپ سنجيده شد. سپس كاركردهاي توجه گروه آزمايش در مدت سه هفته و طي پنج جلسه تمريني تقويت شد. يك و دو هفته بعد از آموزش، توجه هر دو گروه دوباره مورد ارزيابي قرار گرفت.داده ها با تحليل كوواريانس و اندازه هاي مكرر مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: تحليل نتايج حاكي از تفاوت معنادار بين گروه آزمايش و شاهد در ميزان پاسخ صحيح هم خوان و ناهم خوان استروپP?0.001) ) ، پاسخ صحيح در توجه متمركز و پراكنده (P?0.001) ، زمان واكنش در هم خوان P?0.001) ) و ناهم خوان (P?0.02) و توجه متمركز P?0.04) ) و پراكنده (P?0.01) بود. نتيجه گيري: اين برنامه توانايي تقسيم توجه وتوجه انتخابي و زمان واكنش را بهبود بخشيد ، اما تقويت توجه ، دليلي بر بهبود راننده گي و كاهش خطر تصادف نيست كه البته بررسي اين موضوع نيازمند تحقيق با پي گيري درازمدت است.

Objective: the current study was done to determine the effectiveness of an audiovisual training program on changing the ability of divided and selective attention and their reaction time on a group of drivers with a car crash. Method: In this quasi-experimental study, 64 drivers with more than one car crash with the fault were randomly divided into two experimental and control groups. All of drivers had more than 2 years of driving experiences. Then, concentrated and diffuse attentions were measured with selective and divided attention and stroop tests. The functions of attention in the experimental group following three weeks and five training sessions were re-strengthened. One and two weeks after training, both groups, were re-assessed. Data were analyzed using covariance and repeated measures. Results: Analysis of data showed that experimental group had Significant differences in the rate of correct responses congruent and incongruent stroop test (P ? 0.001) and the correct answer in the concentrated and dispersed (P ? 0.001) and also consistent in the amount of reaction time (P ? 0.001) and inconsistent (P ? 0.02) and focused attention of P ? 0.04) and dispersed (P ? 0.01) where compared with control regarding.Conclusion: according to findings it could be concluded the program, improved the ability of divided and selective attention and their reaction time. However, re-strengthened of attention is not a background reason for improving the driving ability and reducing risk of car crash. This study need to be confirmed by long-term studies with follow-up