تاثير آموزش بر اساس شيوه پييرمنتورينگ بر عملكرد باليني دانشجويان ترم دوم پرستاري

THE EFFECT OF PEER MENTORING PROGRAM PERFORMANCE ON CLINICAL FUNCTION IN SECOND SEMESTER NURSING STUDENTS

پيش زمينه و هدف: آموزش باليني يك بخش اساسي و مهم در آموزش پرستاري مي‌باشد. آموزش بر اساس شيوه پييرمنتورينگ مي‌تواند يك وسيله كمكي مفيد در آموزش مهارت‌هاي باليني باشد. هدف از مطالعه حاضر تعيين تاثير اجراي برنامه پييرمنتورينگ بر عملكرد باليني دانشجويان ترم دوم پرستاري در دانشكده پرستاري و مامايي اروميه بود. مواد و روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي 44 نفر از دانشجويان ترم دوم پرستاري كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند به صورت سرشماري انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه كنترل (21) و مداخله (23) تقسيم شدند. دانشجويان گروه مداخله علاوه بر آموزش مرسوم تحت آموزش باليني بر اساس شيوه پييرمنتورينگ قرار گرفتند، به طوري كه به ازاي هر 5-4 نفر يك دانشجوي ترم 7 پرستاري به عنوان پييرمنتور نقش راهنمايي و حمايت دانشجويان را بر عهده گرفت. عملكرد باليني دانشجويان قبل و بعد از آموزش با چك ليست مورد ارزيابي قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‌هاي آماري خي دو، تي مستقل، من ويتني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد عملكرد باليني در دانشجويان گروه مداخله كه بر اساس پييرمنتورينگ آموزش ديده بودند به طور معني داري بهتر از دانشجويان گروه كنترل بود (001/0 P=). در مقايسه دو گروه، تفاضل ميانگين نمرات عملكرد باليني دو گروه بعد از مداخله داراي تفاوت معنادار آماري بود (001/0 P=). بحث و نتيجه گيري: آموزش بر اساس شيوه پييرمنتورينگ بيش از روش مرسوم منجر به ارتقاي عملكرد باليني دانشجويان پرستاري مي‌شود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود از اين روش در آموزش باليني استفاده شود.

Background & Aims: Clinical education is important part of nursing teaching. The peer mentoring program is considered a learning strategy that helps nursing students with their individual and professional growth. This study was carried out to determine the impact of Peer Mentoring program performance on clinical function in second semester nursing students in Uremia Nursing and Midwifery Faculty. Materials & Methods: This research is a quasi-experimental study in which 44 second semester nursing students selected through census who met inclusion criteria were randomly divided into two groups as control (21) and intervention (23). The control group received clinical education through traditional method and the experiment group through Peer mentoring program-based education. In intervention group, a 7th semester nursing student as peer mentor was assigned 5-4 second semester nursing student and, took the role of guiding and supporting them. Students’ clinical function, pre test and post test were observed via checklist. Data was analyzed by SPSS software using, Chi², independent t test, Mann Whitney. Result:Students clinical function achieved by the intervention group with Peer mentoring program -based education were significantly higher than that of the control group (P = 0.000). The difference between the mean scores clinical function in the two groups was significant (P = 0.001). Conclusion: Peer mentoring program -based education leads to developing nursing studentsʹ clinical function more than traditional method. Therefore, it is recommended to use this model in clinical education. Key words: peer mentoring program, clinical function, nursing students, clinical education