اثربخشي آموزش مديريت خشم با رويكرد شناختي رفتاري بر پيروي از درمان و كنترل قند خونبيماران مبتلا به ديابت نوع 2

The Effect of Cognitive Behavioral Anger Management Training on Treatment Adherence and Glycemic Control in Patients with Type 2 Diabetes

هدف :ديابت يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مزمن است كه با مشكلات روانشناختي به ويژه خشم رابطه زيادي دارد.هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش مديريت خشم بر پيروي از درمان و كنترل قند خون بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بود. روش: دريك تحقيق نيمه تجربي باطرح پيش آزمون وپس آزمون، ازبين 200 بيمارديابتي نوع 2 مراجعه ‌كننده به يك مطب خصوصي، تعداد 28 نفركه پس ازپاسخگويي به پرسشنامه حالت- صفت بيان خشم 2، دراين آزمون نمره بالا كسب كرده بودند به روش نمونه گيري داوطلبانه دردسترس انتخاب شدند. سپس اين بيماران به طورتصادفي در دوگروه آزمايش وكنترل گمارده شدند و علاوه برگرفتن آزمايش HbA1c خون، پرسشنامه سنجش رفتارهاي خود مراقبتي درديابت به منظور بررسي پيروي از درمان در اين بيماران، درمورد آنها اجرا شد. سپس گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه‌اي در دوره آموزش مديريت خشم كه به شيوه شناختي- رفتاري برگزار شد، شركت نمود اما گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. پس از پايان مداخله ،ميزان HbA1c خون افراد هر دوگروه، مورد ارزيابي مجدد قرارگرفت و تمام افراد به پرسشنامه سنجش رفتارهاي خودمراقبتي در ديابت به عنوان پس آزمون پاسخ دادند.براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره (آنكوا) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش مديريت خشم با رويكرد شناختي- رفتاري موجب افزايش ميزان پيروي از درمان و كاهش قندخون (HbA1c) گروه آزمايش شده است. نتيجه گيري: آموزش مديريت خشم با رويكرد شناختي- رفتاري مي‌تواند در بهبود پيروي از درمان وكنترلقندخون (HbA1c) بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 اثربخش باشد. بنابراين ارايه چنين آموزش‌هايي در كنار ساير مداخلات پزشكي به عنوان بخشي از درمان و مراقبت جامع ديابت، توصيه مي‌گردد.

Objective: Diabetes is one of the most prevalent chronic illnesses that is closely associated with psychological problems, particularly anger. The aim of present study was to determine the effectiveness of cognitive- behavior anger management training program on treatment adherence and glycemic control (HbA1c) in patients with type 2 diabetes. Method: In a semi-experimental design, among 200 patients with type 2 diabetes referring to a clinic, 28 patients with high score in State and Trait Anger Expression Inventory-2 were selected through voluntary accessible sampling. Participants were randomized to experimental and control group. To evaluate the effects of intervention, HbA1c test and Diabetes Self- Care Activities Questionnaire to evaluate treatment adherence were administered before intervention. The experimental group participated in 90 minutes of cognitive-behavioral anger management training in 10 weeks. After intervention, both groups responded to the Diabetes Self- Care Activities Questionnaire and underwent HbA1c test again. Data were analyzed using statistical methods Ancova. Results: Treatment adherence of experimental group was significantly enhanced. Also the rate of HbA1c reduction of experimental group was significant. Conclusion: Cognitive-behavioral anger management training can be efficacy in enhance of treatment adherence and HbA1c reduction in patients with type 2 diabetes. So, it is recommended to integrate such trainings in to comprehensive treatment of diabetes.