اثر خصوصي‌سازي بر توليد ناخالص‌داخلي در ايران و كشورهاي منتخب

The Effect of Macroeconomic Variables on Systematic Risk of Tehranʹʹs Stock Exchange

ابلاغ و اجراي سياست‌هاي كلي اصل 44 قانون اساسي به‌عنوان تعيين‌كننده حيطه فعاليت‌هاي اقتصادي دولت و بخش خصوصي فرايند خصوصي‌سازي شركت‌هاي دولتي را شتاب بخشيده و جان تازه‌اي به بازارهاي مالي و اقتصاد كشور داده است. خصوصي‌سازي با هدف افزايش سطح توليد كه زمينه رشد اقتصادي را فراهم مي‌نمايد يكي از مسايل مورد علاقه اقتصاددانان و سياستگذاران است. در شرايطي كه مطالعات بسياري براي ارزيابي تجربي سياست خصوصي‌سازي در سطح خرد در اقتصاد ايران انجام شده است، مباحث خصوصي‌سازي از ديدگاه اقتصاد كلان غني نيست. در اين مقاله، اثر خصوصي‌سازي بر توليد ناخالص داخلي در ايران و كشورهاي منتخب طي دوره زماني (2008-1993) با استفاده از داده‌هاي تلفيقي و با بكارگيري آزمون پانل ديتا مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج آزمون نشان مي‌دهد كه خصوصي‌سازي اثر مثبت و معناداري بر توليد ناخالص‌داخلي دارد.

According to the Capital Pricing Model (CAPM), market return is related to risk associated with macroeconomic health of the economy, which in turn affects systematic risk component. This study was aimed at investigating and risk of market return fluctuations as well as the relationship between macroeconomic variables, such as inflation rate, exchange rate, private investment in real estate and total stock market return risk. Monthly data during 2001 to 2009 and GARCH-M model have been used in this study. Results show that inflation rate and housing return rate have negative effects on systematic risk but, risk premium and exchange rate coefficient are not significant.