مقايسه دوز جذبي ارگان‌هاي هدف در راديوگرافي لترال سفالومتري كانونشنال و ديجيتال

Comparison of the Absorbed Dose of Target Organs in Conventional and Digital Lateral Cephalometric Radiography

چكيده زمينه و هدف: به دليل استفاده وسيع از راديوگرافي لترال سفالومتري به ويژه در درمان ارتودنسي و جراحي ارتوگناتيك، تهيه راديوگرافي‌هايي با بهترين كيفيت بصري به همراه كمترين دوز دريافتي به بيماران و پزشكان اهميت ويژه‌اي دارد. بنابراين هدف از اين مطالعه مقايسه دوز جذبي حاصل از راديوگرافي خارج دهاني لترال سفالومتري Conventional و Digital در ارگان‌ها و نواحي حساس در ناحيه سر و گردن مي‌باشد. روش بررسي: جهت انجام اين مطالعه تجربي از نوع Cross-over از RANDO phantom سازمان انرژي اتمي و دوزيمترهاي ترمولومينسانس TLD استفاده شد. دوزيمترهاي TLD به شكل قرص به قطر 5/4 ميلي‌متر و ضخامت 9/0 ميلي‌متر و از نوعLiF: Mg, Cu, P (GR-200) بودند. دوز جذبي غدد تيروييد، پاروتيد، هيپوفيز، تحت فكي، مغز استخوان راموس، عدسي چشم سمت راست و چپ فانتوم اندازه‌گيري گرديد. در مجموع از فانتوم شصت بار راديوگرافي تهيه شد. فانتوم سي بار با دستگاه كانونشنال(CRANEX Tome, Soredex) و سي بار با دستگاه ديجيتال (CRANEX D, Soredex) با عوامل تابشي پيشنهادي دستگاه تحت تابش قرار گرفت. 69 عدد دوزيمتر جهت تخمين‌دوز اندامها استفاده‌گرديد كه نه عدد از آنها جهت برآورد اشعه زمينه‌اي بود. از آزمون آماري T-test جهت‌تحليل آماري استفاده‌شد. يافته‌ها: ميانگين دوز جذبي اندامها در روش كانونشنال 005/0± 04/0 ميلي سيورت و در تكنيك ديجيتال 002/0±01/0 ميلي سيورت مي‌باشد و ميزان اختلاف دوز جذبي در تمامي ارگان‌هاي هدف به جز غده تيروييد (08/0=P) در بين دو روش Conventional و Digital از لحاظ آماري معني‌دار بوده است. (01/0=P) نتيجه‌گيري: به كارگيري سيستم تصويربرداري لترال سفالومتري ديجيتال كاهش دوز چشمگيري را در مقايسه با سيستم كانونشنال فيلم-صفحه نتيجه مي‌دهد. كليد واژه‎ها: راديوگرافي لترال سفالومتري ، دوز جذبي ، راديوگرافي كانونشنال ، راديوگرافي ديجيتال

Abstract Background and Aim: Due to the widespread use of lateral cephalometric radiogra-phy especially in orthodontic therapy and orthognathic surgery, obtaining radiographs of high quality with the least amount of radiation exposure is of utmost importance. The aim of this study was to compare the absorbed dose of head and neck target organs in conventional and digital lateral cephalometric radiography. Materials and Methods: In this experimental study, RANDO phantom was used for absorbed dose estimation in thyroid, parotid, pituitary and submandibular glands, bone marrow and ocular lens. The phantom was exposed 60 times: 30 times with CRANEX Tome, Soredex and 30 times with CRANEX D, Soredex with standard exposure settings. TLD (GR-200) dosimeters were used to measure organ doses. A total of 69 TLDs were used with 9 TLDs for background radiation. T-test was used for statistical analysis. Results: The mean absorbed dose of target organs was 0.04±0.005 mSv for conven-tional and 0.01±0.002 mSv for digital technique. The difference in absorbed dose in all target organs except for the thyroid gland (P=0.08) between the two techniques of conventional and digital was statistically significant. (P=0.01). Conclusion: Use of digital lateral cephalometric system causes a significant reduction in absorbed dose compared to the conventional film-screen system Key Words: Lateral cephalometric radiography , absorbed dose , conventional radio-graphy , digital radiography