ارزيابي تحمل ارقام گندم و جو به كاربرد علفكش متري بيوزين

Evaluation of Wheat and Barley Cultivars Tolerance to Metribuzine Application

به منظور ارزيابي حساسيت ارقام جو وگندم به كاربرد علف كش متري بيوزين، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در 3 تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل ارقام گندم (بك كراس روشن، كراس اروند، بهار، سپاهان، گاسكوژن، سايونز، بم گرمسيري، گرمسيري، قدس ، پيشتاز، چمران، شوري 6) و جو (ماكويي، كارون در كوير و بهمن) و مقادير كاربرد علفكش متري‌بيوزين 0 ، 175 ، 350 ، 700 ، 1050 ، 1400و 2100 گرم ماده موثره در هكتار بودند. اعمال تيمارهاي علف كش در مرحله ي 3 تا 4 برگي انجام شد و سه هفته پس از پاشش متري بيوزين، درصد بقا و زيست توده ارقام گندم و جو محاسبه شد. نتايج نشان داد كه متري‌بيوزين تاثير معني داري (P?0.01) بر رشد، درصد بقا و وزن خشك همه ارقام گندم و جو داشت. كاربرد متري بيوزين تا 350 گرم ماده موثره در هكتار تاثيري بر ارقام جو نداشت ولي در گندم منجر به كاهش معني داري در بقاي آنها شد. با افزايش مقدار كاربرد متري بيوزين زيست توده ارقام گندم و جو به طور معني داري (P?0.01) كاهش يافت. اما تحمل ارقام جو نسبت به گندم به كاربرد علف كش متري بيوزين بر اساس شاخص ED50 بيشتر بود. در بين ارقام گندم، رقم كراس اروند و شوري 6 به ترتيب با بيشترين (940 ED50= ) و كمترين (25 ED50=) و در بين ارقام جو نيز، رقم ماكويي و كارون در كوير با بيشترين (614 (ED50= و كمترين (396 ED50=) به ترتيب بيشترين و كمترين تحمل را به كاربرد متري بيوزين را داشتند.

In order to study of barely and wheat cultivars tolerance to metribuzin, a factorial experiment was conducted as a completely randomized design, with three replications in Greenhouse of Agricultural Research at Ferdowsi University of Mashhad. Treatments included wheat cultivars (Backcross roshan, Cross Arvand, Bahar, Sepahan, Gascosion, Sayonez, Bam garmsiry, Garmsiri, Ghods, Pishtaz, Chamran and Shoori 6), barely cultivars (Macouyi, Karoon and Bahman) and metribuzin application rates ( 0, 175, 350, 700, 1050, 1400 and 2100 gr. ai.ha-1). Metribuzine was applied at 3-4 leaf stage and 3 weeks after herbicide spraying, plants survival and their biomass were determined. Results showed that metribuzin application had a significant effect (p?0.01) on barley and wheat dry weight. Based on results, mertibuzin application did not affect on barley cultivars up to 30 g.a.i.ha-1 but in wheat varieties lead to significant reduction in their biomass and survival. Increasing of metribuzin rates reduced wheat and barley cultivars biomass (p?0.01). Barely varieties were less sensitive than wheat cultivars to metribuzine. The highest and the lowest ED50 in wheat cultivars were observed in cross arvand (940) and shoori (25) varieties, respectively. In barley cultivars the highest and lowest ED50 were observed in Macouyi (614) and Karoon (396), respectively.