مقدمه اي بر فريند مدل سازي مجازي يك اثر ساساني : نيايشگاه بنديان،درگز

An Introduction to 3D Modelling of Bandian Temple

انديشه واقعي «مدل مجازي » باستان شناختي و ورود آن به حيطه مطالعات اين رشته، با رواج روزافزون رايانه و استفاده گسترده از آن آغاز شده است. واقع گرايي «مدل مجازي » در ارتباط و وابستگي مستقيم با كيفيت و كميت هاي موجود داده هاي باستا نشناختي است. تجسم واقعيت يا واقعيت مجازي نه تنها چهارچوبي رو ش شناختي براي به كار گيري تكني كهاي گوناگون تجسمي دارد، بلكه به دنبال آن، تلاش وسيعي نيز براي يافتن معاني صحيح و چگونگي ايجاد رابطه بين سيستم هاي واقعي و مجازي صورت م يپذيرد. نتيجه نهايي اين رابطه تنها توليد يك تصوير انفعالي از واقعيت نيست، بلكه ايجاد مدل مجازي فعالي است، و به صورت واقعي باستان شناسان را در انجام تحقيقات، بازسازي، و تحليل هاي باستان شناختي ياري مي كند. رويكرد بازسازي مجازي ترسيم كميت انتزاعي هر داده باستا نشناختي است، به صورت نمايش گرافيكي )نمايش هندسي فضايي( و يا نمايش عددي كلان از انديشه هاي علمي و نتايج حاصله از آن، كه درك پيچيدگي هاي آن را آسا نتر ميكند. نكته مهم اين است كه بازسازي مجازيْ تكنيك ساده نمايشي نيست، تشريحي است و اين توانايي از تركيب روش تجسمي با ابزار ًبلكه ابزاري كاملا مديريت و هدايت داده هاي باستان ش ?? اختي حاصل ميشود. داد ههاي عملياتي اين تحقيق از كاو شهاي باستا نشناسيِ كيي از مهم ترين آثار دوره ساساني )نيايشگاه بنديان( از درگز خراسان رضوي به دست آمده است، كه به طور مكرر انتشار مي يابد.

Three-dimensional modeling and virtual reality concepts have been increasingly employed in archaeology with the advent of computer technology. The notion of ‘virtual’ was conceived as being directly related to ‘simulacrum’ or model whose realism depends on the quantity and quality of the existing archaeological data. Virtual reality is based on a methodological framework for choice of a visualization technique as well as an identification of appropriate eeaning and an adequate association between virtual and real. Such a virtual reality model including digital representation of geometrical and abstract archaeological data wasprepared for Bandian Temple. This Sassanid Temple is located in Northwest Iran and includes historic layers as early as 5th millennium B.C. This site was excavated between 1994~1999 by Iranian Cultural Heritage Organization