اثربخشي شنيدن موسيقي (ريتميك و ملوديك) بر تمركز ديداري و شنيداري كودكان پيش‌دبستاني

the effectiveness of music on audiovisual concentration in pre-school pupils

پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان اثربخشي شنيدن موسيقي (ريتميك و ملوديك) برتمركز ديداري و شنيداري كودكان پيش‌دبستاني انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل كليه كودكان پيش‌دبستاني مدارس دخترانه غيرانتفايي منطقه 2 شهر تهران در سال تحصيلي1390-1389بود. به‌منظور انتخاب نمونه آماري، مجموع كودكان دو كلاس درس از دو مركز پيش‌دبستاني به‌صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. سپس، به‌طور تصادفي تعداد كودكان يك كلاس (15 نفر) به‌عنوان گروه آزمايش و كلاس ديگر (15 نفر) به‌عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شدند. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي بود و از طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. از آزمون مربعات دنباله‌دار يا آزمون دقت تولوز- پيرون و آزمون تمركز شنيداري براي سنجش تمركز ديداري و شنيداري كودكان پيش دبستاني استفاده شد. داده‌هاي حاصل از اجراي پژوهش تجزيه و تحليل آماري شد و نتايج نشان داد كه بين ميانگين نمرات پس‌آزمون دو گروه آزمايش و گواه در سطح 05/0a= تفاوت معناداري وجود داشت. بدين‌معنا كه شنيدن موسيقي (ريتميك و ملوديك) بر افزايش تمركز ديداري و شنيداري كودكان پيش‌دبستاني اثر مثبت و معنادار داشته است. اين يافته مي‌تواند كاربردهايي براي آموزش اثربخش كودكان پيش‌دبستاني داشته باشد كه در پژوهش حاضر به آن توجه شده است.

Learning process cannot be done without concentrating and paying attention and one of interesting ways to attract and concentrating is using rhythmic and melodic music. The main aim of the present research was to investigate the effectiveness of hearing (rhythmic and melodic) music on the visual and auditory paying attention and concentrating of the pre-school children which was conducted by the researcher. In this research, the population under study consisted of pre-school children of non-beneficiary girlsʹ schools in district 2 of Tehran city in academic year of 2010-11. Two 15- pupil classes; one as experimental group, and the other as control group, were randomly selected in a cluster method. The research design was a quasi experimental one in which a pre-test and a post-test were used along with a control group. The design was has consisted of two testable groups each of which has been measured twice. The instruments were: test of Toulouse-Peronʹs and auditory attention test. The results showed that, with 95% extent of certainty, it can be said that the difference observed between mean scores of post-tests of both experimental and control groups were significant. The influence of music hearing on the increasing visual attention of pre-school children was approved. In addition, the comparison between means scores of post-test showed that experimental group had received higher scores than control group.