جداسازي كالكوسيت از پيريت به روش شناورسازي با كنترل پتانسيل اكسيداسيون‌ـ‌احيا پالپ

Flotation Separation of Chalcocite from Pyrite Using Controlled Redox Potential

در اين تحقيق اثر كنترل پتانسيل اكسيداسيون‌ـ‌احيا پالپ (Eh) بر روي جدايش كالكوسيت از پيريت به روش شناورسازي در حضور اتيل‌گزنتات پتاسيم در pHهاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. براي كنترل پتانسيل از مواد شيميايي اكسنده (پراكسيدهيدروژن) و كاهنده (دي‌تيونات سديم) استفاده شده است. نتايج نشان داده است كه جدايش اين دو كاني شديداً وابسته به پتانسيل اكسيداسيون‌ـ‌احيا و pH پالپ مي‌باشد. بيشترين جدايش در 11=pH و در محدوده پتانسيل بين mV (SHE)100- تا صفر حاصل شده است. مطالعات ولتامتري چرخه‌اي براي تحليل رفتار شناورسازي اين دو كاني مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس نتايج حاصل از آزمايش‌هاي شناورسازي و ولتامتري چرخه‌اي، علت جدايش موثر اين دو كاني در شرايط فوق‌الذكر، تشكيل و غالب بودن گونه اتيل‌گزنتات مس بعنوان عامل شناورسازي كالكوسيت و عدم تشكيل و يا كافي نبودن دي‌گزنتوژن بعنوان عامل شناورسازي پيريت، استنباط شده است.

A controlled potential flotation separation of chalcocite from pyrite using potassium ethyl xanthate (PEX) as a collector was investigated at different pH values. It was found that the oxidation-reduction state of the pulp can have a pronounced influence on the flotation separation of these minerals. Potential range between -100 mV to 0 mV (SHE) at pH 11 was found as optimum condition for separation of chalcocite from pyrite. Cyclic voltammetry method was used to identify the flotation behavior of these minerals. According to flotation results and cyclic voltammetry curves, appropriate separation of chalcocite from pyrite at above mentioned condition attributed to the formation and stability of copper-xanthate species which is responsible for the flotation of chalcocite and the instability or lack of dixanthogen that is responsible for the flotation of pyrite.