تاثير كاربست الگوي جاناسن در يادگيري مبتني بر مساله بر نگرش، رضايت و يادگيري در برنامه‌هاي آموزش ضمن خدمت معلمان

Johnson’s constructive pattern impact in problem-based learning on the attitude, satisfaction and learning in in-service training programs for teachers

هدف پژوهش حاضر، ارزشيابي اثربخشي ناشي از كاربست الگوي طراحي مساله محور سازنده گرا در آموزش ضمن خدمت معلمان است. روش اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي بود. به منظور سنجش متغير نگرش و رضايت از طرح پس ـ آزمون با گروه گواه و براي سنجش متغير يادگيري از طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. نمونه آماري، متشكل از دو گروه معلمان شركت كننده در دوره ضمن خدمت ارزشيابي توصيفي شهرستان لامرد بود كه با استفاده از شيوه نمونه‌گيري در دسترس، يكي از اين گروه‌ها به عنوان گروه آزمايش و ديگري به عنوان گروه گواه انتخاب شد. تعداد فراگيران در اين گروه‌ها 68 نفر بود. ابزارهاي پژوهش شامل دو پرسشنامه جهت سنجش نگرش و رضايت فراگيران و آزمون پيشرفت تحصيلي جهت سنجش ميزان يادگيري فراگيران بود. جهت تعيين روايي كليه ابزارها از روايي محتوايي استفاده شد و جهت پايايي دو پرسشنامه نگرش و رضايت از روش آلفاي كرونباخ مورد استفاده قرار گرفت كه به ترتيب معادل96/0و94/0 محاسبه شد. پايايي آزمون تدوين شده، با استفاده از روش كودر ريچاردسون معادل 83/0 محاسبه گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل واريانس چند متغيري، آزمون‌هاي تك متغيري تحليل واريانس، و كوواريانس تك متغيري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه به كارگيري الگوي طراحي مساله محور سازنده گرا در آموزش ضمن خدمت معلمان موجب افزايش اثربخشي اين دوره‌هاي آموزشي مي‌شود (P= 0/001). همچنين نتايج، پيرامون مولفه‌هاي تشكيل دهنده اثربخشي نشان داد كه فراگيران در گروه مساله محور سازنده گرا رضايت بيشتر (p=0/001) نگرش مثبت‌تر (p=0/001) و يادگيري بهتر (p=0/001) نسبت به فراگيران گروه سنتي و موضوع ـ محور داشتند.

This research was conducted with the aim of Johnson’s constructive pattern impact in problem-based learning in-service training programs for teachers. The research method was quasi-experimental. In order to measure satisfaction and attitude variables posttest design with control group was used and to measure the learning variable pretest–posttest design with control group were used. The statistical sample consisted of two groups of teachers participated in a descriptive evaluation in-service course in the city of Lamerd. The number of participants in this group was 68. The descriptive evaluation course was designed based on David Johnson’s constructive problem based learning. Research tools included two questionnaires to measure satisfaction, attitudes and the test was used to measure academic achievement. The content validity was used as a validation method for all means in this study. The reliability amount of satisfaction and attitude questionnaires calculated by using Cronbach’s alpha coefficient and the results were 0.96 and 0.94, respectively. At the mean time, it was 0.83 for a test questionnaire by using Cooder Richardson method. The obtained data were analyzed using multi-variable variance and single-variable covariance analysis. The results indicated that designing constructivist problem-based learning environment in in-service education could increase the learner’s satisfaction and more positive attitude, getting better results in academic achievement and increased the overall effectiveness of the instruction.