مولفه هاي هويت بخش محله هاي تاريخي شهر «بافت پيرامون مسجد جامع شهر اصفهان»

The identity components for historic quarter of city Surrounding context of jame mosque of Isfahan

توسعه پايدار شهري بخش عمده?اي از ادبيات برنامه?ريزي شهري را به خود اختصاص داده است. از آنجا كه شهر زاييده تجميع محلّه?هاي شهري است؛ از اين رو بحث در مورد پايداري محلّهها كه در قالب هويّت محلّه?اي و توسعه حيات مدني مطرح مي?گردد، حايز اهميّت است. هر شهر مجموعه?اي از ارزش?هاي مادّي و معنوي است كه به عنوان سرمايه?اي گرانبها و اندوخته?اي نادر در فضاي كالبدي شكل گرفته است، لذا شناسايي اين ارزش?ها و تبديل آن?ها به عوامل هويّت?ساز نيازمند برنامه?اي يكپارچه و جامع بر مبناي بستر فرهنگي و تاريخي آن شهر است. اين مقاله حول مولّفه كيفيّت? سيما و منظر و ادراك ساكنان بافت از لايه?هاي كالبدي تدوين شده است؛ چرا كه سيما و منظر بافت در ايجاد هويّت بصري مطلوب نقش مهمّي ايفا مي?كند. لذا ناهم?خواني طرّاحي?ها و ساخت و سازهاي جديد در مجاورت بافت?هاي تاريخي علاوه بر ايجاد اختلال در سيماي محلّه و شهر، موجب بحران هويّت در محلّه مي?گردد. هدف پژوهش ارزيابي مولّفه?هاي هويّتبخش محلّههاي تاريخي شهر و نمونه مورد بررسي بافت پيرامون مسجد جامع شهر اصفهان است. روش تحقيق، توصيفي- تحليلي و به صورت پيمايشي اجرا شده? است. تحليل ارايه شده برمبناي تصوير ذهني 50 نفر از ساكنان محلّه مورد مطالعه تدوين گرديده است. با استفاده از دو آزمون «نسبت» و «خي?دو» و با استفاده از نرم افزار «spss» آمارهها محاسبه و يافتهها تجزيه و تحليل شدند. نتيجه به دست آمده حاكي از آن است كه 52 درصد از ساكنان به دو عنصر شاخص محلّه و 46 درصد از آن?ها در تصاوير ذهني به نما اشاره كرده?اند؛ بنابراين نظام ارتفاعي در شكل?گيري تصوير ذهني نقش بسزايي دارد، لذا بايد از كليه اقداماتي كه منجر به كم شدن اهميّت آن?ها يا محوشدنشان از ديد ناظران و يا آنچه كه به مخدوش شدن سيماي محلّه دامن مي?زند، جلوگيري به عمل آيد.