شيوع و علل نابينايي و كم‌بينايي در استان يزد

هدف: تعيين شيوع علل مختلف نابينايي و كم‌بينايي در مناطق شهري و روستايي استان يزد در سال‌هاي 1387-1386. روش پژوهش: در اين مطالعه مبتني بر جمعيت و مقطعي كه بر روي ساكنان مناطق شهري و روستايي استان يزد صورت گرفت، نمونه‌گيري به صورت خوشه‌اي سيستماتيك چند مرحله‌اي انجام شد و تعداد نمونه مورد نياز بر اساس توزيع جمعيت استان و برآوردهاي شيوع نابينايي محاسبه گرديد. جمع‌آوري اطلاعات به وسيله پرسشنامه عمومي، ارزيابي بينايي‌سنجي و معاينه چشم‌پزشكي صورت گرفت. دسته‌بندي نابينايي و كم‌بينايي بر اساس طبقه‌بندي بين‌المللي بيماري‌ها )10(ICD و كد 54H انجام گرديد. يافته‌ها: در مجموع 974 نفر در مطالعه شركت كردند (ميزان مشاركت 9/89 درصد). ميانگين سني افراد شركت كننده در اين مطالعه 1/19±1/26 سال (دامنه تغييرات: 2 ماه تا 93 سال) بود. چهل نفر (1/4 درصد) بر اساس BCVA‌ داراي نقص بينايي در يك يا هر دو چشم بودند به‌طوري‌كه 3/0 درصد (حدود اطمينان 95 درصد: 7/0- صفر درصد) از هر دو چشم نابينا و 2/1 درصد (حدود اطمينان 95 درصد: 2-4/0 درصد) در هر دو چشم كم‌بينا بودند. بر اساس نتايج رگرسيون لجستيك جهت ارزيابي تاثيرات هم‌زمان متغيرهاي جنسيت، سن، محل سكونت و تحصيلات بر روي نقصان بينايي،‌ كم‌بينايي و نابينايي و با در نظر گرفتن زنان شهري با سن كم‌تر از 9 سال به عنوان گروه پايه و با ثابت نگاه داشتن ساير شرايط، نقصان بينايي در افراد 60 سال و بالاتر داراي شانسي به اندازه 3/17 برابر (حدود اطمينان 95 درصد: 9/48- 1/6) گروه پايه بود. شانس ابتلا به نقص بينايي در مردان 1/2 برابر (حدود اطمينان 95 درصد: 1/4-1/1) زنان و در روستاييان 4/1 (حدود اطمينان 95 درصد: 1/3-7/0) برابر شهرنشينان بود. از علل نقصان بينايي به ترتيب شيوع مي‌توان آب‌مرواريد (5/32 درصد)، كدورت قرنيه (5/12 درصد) و آمبليوپي (10 درصد) را نام برد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه، برآورد مي‌شود در استان يزد حدود 2576 نفر به نابينايي دوطرفه و 11899 نفر مبتلا به كم‌بينايي دوطرفه مي‌باشند. ميزان شيوع كم‌بينايي و نابينايي در استان يزد كم‌تر از ميانگين آمارهاي جهاني و گزارشات منتشر شده از استان تهران مي‌باشد. اين مطالعه ضمن تاكيد بر انجام مطالعات با حجم نمونه بيش‌تر، بر ضرورت فعاليت‌هاي بهداشتي براي كنترل و پيشگيري اختلالات بينايي و علل ايجاد كننده آن‌ها تاكيد دارد.

Purpose: To determine the prevalence and causes of blindness and low vision in Yazd provice in 2008. Methods: A population-based cross-sectional study was performed on inhabitants of in Yazd province in 2008. Using multistage cluster sampling, sample size was calculated based on the distribution of the total population of Yazd province derived from national census and estimated rates of blindness. Information was collected using a questionnaire, including general information and results of the optometrist’s and ophthalmologist’s diagnosis. Categorization of blindness and low vision was based on the international classification of diseases version 10 (ICD10). Results: Overall, 974 subjects with average age of 26.1±19.1 years participated (response rate 89.9%). 40 subjects (4.1%) according to best corrected visual acuity had visual impairment in one or both eyes. The prevalence of blindness was 0.3% (95% CI= 0-0.7%) and prevalence of low vision was 1.2% (95%= 0.4-2%). The leading causes of visual impairment were cataracts (32.5%), corneal opacities (12.5%) and amblyopia (10.0%). Conclusion: It is estimated that about 2,576 cases of bilateral blindness and 11,899 people with low vision live in Yazd province. The prevalence rates of blindness and low vision were lower than global average and Tehran province. This study recommends similar studies with larger sample size and reinforces the need for expansion of health programs on prevention and control of visual impairment and their causes.