عنوان مقاله :
نقش حفاظتي غلظت هاي پايين مورفين بر اثرات مرگ سلولي القا شده دگزامتازون در سلول هاي تمايز يافته PC12
عنوان فرعي :
Protective Effects of Morphine Low Concentration on Dexamethasone-Induced Cell Death in Differentiated PC12 Cells
پديد آورندگان :
نجمي نژاد، سعيد نويسنده گروه زيست شناسي، دانشكده علوم پايه، دانشگاه رازي كرمانشاه , , ژاله، حسين نويسنده دانشگاه رازي , , آزادبخت، مهري نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 74
كليدواژه :
رده سلولي PC12 , طويل شدن نوريت ها , مورفين , دگزامتازون
چكيده فارسي :
خلاصه
سابقه و هدف: گلوكوكورتيكوييدها رشد، تمايز و مرگ سلولي را در سلول هاي عصبي تحت تاثير قرار مي دهند. از طرفي در كشت هاي اوليه نورون ها در غلظت هاي پايين طول زوايد نوروني را افزايش مي دهند. در اين تحقيق اثر غلظت هاي پايين مورفين بر مهار مرگ سلولي القا شده توسط دگزامتازون بر سلول هاي تمايز يافته PC12 بررسي شد.
مواد و روشها: در اين تحقيق اثر غلظت هاي مختلف دگزامتازون (nM0 ،nM 1،nM 10 ،nM100 ،Mµ1، Mµ10) بدون مورفين و همراه با مورفين (M 10-10) بر سلول هاي PC12 مورد بررسي قرار گرفت و ميزان زنده ماندن سلول ها و طول كل نوريت ها ارزيابي شد. سلول هاي PC12 در محيط كشت RPMI1640، 1% FBS، 1% پني سيلين/ استروپتومايسين، 2 ميلي مولار L-Glutanin و1% NEAA در حضور غلظت nM 214 استيورسپورين بعنوان عامل تمايز دهنده عصبي كشت داده شدند. سلول هاي تمايز يافته در دو گروه مطالعه شدند. سلول ها در گروه I با غلظت هاي مختلف دگزامتازون بدون مورفين و در گروه II با غلظت هاي مختلف دگزامتازون همراه با غلظت 10-10 مولار مورفين تيمار شدند. در هر گروه شش تيمار وجود داشت. تيمار 1 بدون دگزامتازون و به تيمارهاي 2 تا 6 غلظت هاي مختلف دگزامتازون (nM1،nM10، nM100،M?1،M?10) به ترتيب اضافه شده و ميزان زنده ماندن سلولها مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت.
يافته ها: ميزان زنده ماندن سلول ها در گروه I در تيمارهاي 2، 3 و 4 در مقايسه با تيمارهاي 1، 5 و 6 افزايش پيدا كرد (05/0p < )، در گروه II در تيمارهاي 1، 2، 3 و 4 افزايش و در تيمارهاي 5 و 6 كاهش ميزان زنده ماندن سلول ها مشاهده شد (05/0p < ). طول نوريت ها در گروه I در تيمارهاي 1 تا 6 به ترتيب 37/2±70/148، 61/1±06/85، 58/1±38/88، 66/1±05/91، 32/1±82/72 و 18/1±18/69 ميكرو متر بود. بيشترين طول نوريت ها در تيمار 1 و كوتاه ترين طول نوريت ها در تيمار 6 مشاهده شد (05/0p < ). طول نوريت ها در گروه II در تيمارهاي 1 تا 6 به ترتيب 45/4±22/164، 84/2±19/105، 09/3±33/108، 04/4±46/149، 08/3±60/117 و 73/2±24/115 ميكرو متر بود. بيشترين طول نوريت ها در تيمار 1 و كمترين طول نوريت ها در تيمارهاي 2 و 3 مشاهده شد (05/0p < ).
نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه غلظت هاي پايين مورفين سبب بهبود زنده ماندن سلول ها و افزايش طويل شدن نوريت ها مي شود.
چكيده لاتين :
ABSTRACT
BACKGROUND AND OBJECTIVE: Glucocorticoids as powerful agents that effect on cell growth, differentiation and cell death are in throughout life. Morphine at low concentration stimulates process elongation in neurons. In this study we examined the effects of low concentrations of morphine on dexamethasone induced-cell death in differentiated PC12 cells.
METHODS: PC12 cells were cultured in RPMI 1640 culture medium containing 1% FBS, 2 m? L-glutamin, 1% NEAA and 1% antibiotic penicillin/stereptomycine. Cells were treated with different concentrations of dexamethasone in the presence of 214 nM staurosporine as neuronal differentiated agent. PC12 cells were divided into two groups; group I, treatment with different concentrations of dexamethasone without morphine and group II, treatment with different concentrations of dexamethasone together with morphine (10-10 M). There were six treatments in each group: treatment 1 without (0 nM) dexamethasone and treatments 2 to 6 with adding 1 nM, 10 nM, 100 nM, 1?M and 10 ?M dexamethasone in culture medium, respectively.
FINDINGS: Our results showed that the cell viability was increased in group I, treatments 2, 3 and 4 and was decreased in treatments 1 and 5 and 6 (p < 0.05). Cell viability was increased in group II, treatments 1, 2, 3 and 4, and was decreased in treatments 5 and 6 (p < 0.05). Total neurite length in group I treatments 1-6 was decreased (148.70±2.37, 85.06±1.61, 88.38±1.58, 91.05±1.66, 72.82±1.32 and 69.18±1.18 ?m) respectively (p < 0.05). In group I treatments 1 and 6 had highest and lowest total neurite length, respectively (p < 0.05). Total neurite length in group II treatments 1-6 were 164.22±4.45, 105.19±2.84, 108.33±3.09, 149.46±4.04, 117.60±3.08 and 115.24±2.73 ?m, respectively. In group II treatment 1 had highest and treatments 2 and 3 had lowest total neurite length (p < 0.05).
CONCLUSION: It is concluded that low concentrations morphine enhances neurite elongation and viability in PC12 cells.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 74 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان