تعيين ارزش زماني كاربران شبكه راه در معابر قيمت گذاري شده شهري

Users’ Value of Time Estimation in Congestion Priced Urban Areas

در اقتصاد حمل و نقل براي محاسبه فوايد ناشي از كاهش زمان سفر استفادهك‏نندگان ، نياز به تعيين ارزش زماني آنهاست كه اين مقدار به صورت نرخ حاشيه اي جايگزيني زمان سفر به ازاي پول در تابع عملكرد يك راننده تعريف مي شود. در مدل هاي سنتي ارزش زماني، به نرخ دستمزد افراد توجه شده و به ساير پارامترهاي مرتبط با زمان، شخص و سفر كمتر توجه گرديده است. بنابراين در مدل پيشنهادي براي محاسبه ارزش زماني از يك رويكرد تحليلي استفاده شد كه برخلاف مدل هاي سنتي ، فرض ثابت بودن مطلوبيت حاشيه اي پارامترها در آن درنظر گرفته نمي شود. در اين مدل با رويكرد بيشينه سازي تابع مطلوبيت كاربران و با درنظر گرفتن قيود زماني و مالي نسبت به حل يك مدل برنامه ريزي اقدام و سپس با استفاده از ضرايب لاگرانژ محدودي تهاي تعريف شده براي تابع هدف، شرايط مرتبه اول تعيين شد. در ادامه از نظريه سيمون و بلوم جهت بسط تيلور پارامترها حول نقطه ميانگين شان استفاده و در نهايت با مشت قگيري نسبت به زمان سفر و هزينه برنامه سفر، مقدار ارزش زماني براساس پارامترهاي تعريف شده محاسبه گرديد. براي جمع آوري اطلاعات جهت پرداخت مدل از روش رجحان بيان شده در محدوده زوج و فرد شهر تهران استفاده شد. در حدود 650 پرسشنامه شامل سناريوهاي قيمت گذاري و ساير مشخصات موردنظر كاربران جم عآوري و از اطلاعات آنها براي پرداخت مدل محاسبه ارزش زماني با استفاده از يك مدل لوجيت دوتايي اقدام شد كه نشان مي داد استفادهك‏نندگان در تقابل با شرايط مالي و زماني هر گزينه، با چه احتمالي نسبت به انتخاب خودروي شخصي اقدام م يكنند. در نهايت، مقدار ارزش زماني افراد برابر با 43760 ريال برآورد و همچنين مشخص شد كه در صورت وضع مقدار ارزش زماني به عنوان عوارض ورود به محدوده در شرايط كنوني، حدود 40 درصد از استفادهك‏نندگان وسيله شخصي را براي رفت و آمد انتخاب مي كنند.

In transportation economy, for estimating the benefits of travel time reduction, calculation of value of time (VOT)is required. VOT can be defined as the substitution of the marginal rate of travel time for money in driver utility function. In traditional value of time models, the main focus was on user wage rate and other parameters related to time and people travel attitudes and their trip chain characteristics were neglected. In the present proposed model, an analytical approach was applied, which unlike traditional models, does not consider the constant marginal utility assumption of parameters. In this model, a maximization approach of user utility was applied and considering time and cost constraints, a programming model was solved. Using Lagrangian multipliers, the first order condition was defined and utility function was formulated. Simone and Blume theory was applied for expanding Taylor series around their mean point. Finally by derivation due to travel time and cost of trip plan, the value of time was defined. For data gathering, the stated preference method was applied. Multiple scenarios based on previous pilot surveys were chosen and 4 types of questionnaires were used for data collection. For calibrating value of time model, a binary logit model was estimated showing the reaction of users travel choice, versus different pricing scenarios. Finally, the value of time was estimated as 43760 rials (in the year 1390) and the sensitivity analysis showed that when this cost is assigned as the entrance toll for even-odd restricted area, about 40 percent of users would choose their private cars.