پارادايم‌شناسي تعامل انديشه سياسي و فرهنگ

Paradigms of Interaction between Culture and Politics

انديشه سياسي به‌مثابه معرفتي هنجارين، به‌دنبال ترسيم سامان نيك سياسي است. هر پارادايم فكري نيز گونه‌اي وضعيت مطلوب اجتماعي و فردي را تجويز مي‌كند كه شكوفايي فرهنگي را متاثر مي‌سازد. رابطه‌اي مستقيم و دوسويه وجود دارد ميان مولفه‌هاي انديشه‌ سياسي در پارادايم‌هاي مختلف و فرهنگي كه در جامعه در جريان است و هر پارادايم فكري، مولفه‌هاي خاصي را به فرهنگ مستقر در جامعه تزريق مي‌كند و هر بازخورد نيز از آن فرهنگ بازمي‌ستاند. پژوهش حاضر، با تفحص در آثار متفكران برجسته در پارادايم‌هاي مختلف انديشه سياسي در طول تاريخ، نقش آنها در توليد و شكوفايي فرهنگ را بررسي مي‌كند. مطالعه اين پارادايم‌ها نشان مي‌دهد كه آنها را مي‌توان در يك خط سير بررسي كرد كه طي آن، هر پارادايم فرهنگ خاصي را به‌ويژه در بعد فرهنگ سياسي، مورد اهتمام قرار داده‌اند. طي اين خط سير، انديشه سياسي به‌صورت پارادايمي، از شهروند دانستن انسان آغاز مي‌كند و سپس با روي‌آوري به آموزه فردگرايي، تحولي در نسبت انديشه سياسي و شكوفايي فرهنگي ايجاد مي‌شود. در دوران معاصر نيز پارادايم‌هاي موازي مانند مدرن انتقادي، پسامدرن و اجتماع‌گرا هريك به‌گونه‌اي بر فضاي شكوفايي فرهنگي اجتماعات را اثر مي‌گذارند

Political thought as a normative knowledge seeks a good society and the means for its realization. Accordingly, every intellectual paradigm introduces us a social and individual situation which is the best. This model, itself requires a dramatic change in the culture and flourishes it. In another words, there is a necessary relationship between the elements of political thought and the culture in every society. This relationship is twofold, so it is impossible to indicate whether which aspect is the first. So every paradigm feeds some special elements into the current culture of society, while there is it feedback. It is important that political thought goes in search of condition for cultural flourishing which is according whit the criteria of good society. This paper focuses on most important paradigm in political thought history and shows the trend in which indicates the relationships between political thought and culture. This trend looks at human beings as “citizen”, then “the individual”; and in the modern era, paradigms of “critical modern”, “postmodern”, and “communitarian” has a key role in prospering the realm of culture.