مقايسه اثر دوغ پروبيوتيك كفير با دهان شويه هاي كلرهگزيدين 2/0% و سديم فلورايد 2/0% بر استرپتوكوكوس موتانس: يك مطالعه آزمايشگاهي

Comparison of the Effect of Probiotic Yogurt-Drink Kefir, % 0.2 Chlorhexidine and % 0.2 Sodium Fluoride Mouthwashes on Streptococcus Mutans: An In vitro Study

خلاصه سابقه و هدف: كاهش در تعداد استرپتوكوكوس موتانس بزاق، منجر به كاهش پوسيدگي مي گردد. پروبيوتيكها در دستيابي به هدف مذكور موثر اند. هدف از اين مطالعه، مقايسه اثر دوغ پروبيوتيك كفير با دهان شويه هاي سديم فلورايد 2/0% و كلرهگزيدين 2/0% بر رشد استرپتوكوكوس موتانس مي باشد. مواد و روشها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، سوسپانسيون ميكروبي از يك سوش استاندارد استرپتوكوكوس موتانس PTCC 1683 و 7 سوش جدا شده از بزاق، بر پليت BHI تلقيح شد. در هر پليت دو چاهك تعبيه گرديد كه يكي حاوي دهان شويه سديم فلورايد 2/0% يا كلرهگزيدين 2/0% يا نوشيدني كفير و يا محلول mg/ml 20 پني سيلين (كنترل مثبت) و ديگري محتوي آب مقطر (كنترل منفي) بود. پس از انكوباسيون قطر هاله عدم رشد در اطراف هر چاهك بررسي گرديد. براي تعيين حداقل غلظت بازدارندگي از رشد به روش كدورت سنجي، محلولهاي كلرهگزيدين، كفير و پني سيلين بطور سريالي رقيق شده و سوسپانسيون ميكروبي به آنها افزوده شد. كدورت محلولها قبل و پس از انكوباسيون توسط دستگاه ELIZA reader 2 ثبت و كمترين غلظت با اثر ضد باكتريايي گزارش گرديد. يافته ها: در اطراف سديم فلورايد هاله اي وجود نداشت. ميانگين قطر هاله براي پني سيلين، كلرهگزيدين و كفير به ترتيب mm 68/4±29/43، 39/3±38/27 و 62/5±88/19 بود. اختلاف داده ها بين سه گروه و نيز دو به دو در تمامي گروهها معني دار بود )0001/0 .(p?حداقل غلظت بازدارندگي از رشد براي پني سيلين، كلرهگزيدين و كفير به ترتيب در دامنه 25/6-125/3%، 25-25/6% و 50- 25% ثبت گرديد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه كفير بيشتر از سديم فلورايد 2/0% و كمتر از كلرهگزيدين 2/0% قادر به مهار استرپتوكوكوس موتانس مي باشد.

ABSTRACT BACKGROUND AND OBJECTIVE: Reduction in the number of salivary streptococcus mutans, leads to reducing the caries score. The probiotics are effective in achieving this purpose. The aim of this study was to compare the effect of probiotic yogurt-drink Kefir, 0.2% sodium fluoride and 0.2% chlorhexidine mouthwashes on the growth of streptococcus mutans. METHODS: In this experimental study, microbial suspension from a standard strain of streptococcus mutans PTCC 1683 and 7 isolated salivary strains were inoculated on BHI plates. Two wells were inserted in each plate, one containing the 0.2% sodium fluoride or 0.2% chlorhexidine mouthwashes or drink Kefir or 20mg/ml penicillin solution (positive control) and the other contained distilled water (negative control). The inhibition zone around each well was measured after incubation. To determine the minimum inhibitory concentration, in turbidity measurement method, the chlorhexidine, Kefir and penicillin solutions were diluted serially so microbial suspension was added to them. The turbidities of the solutions before and after incubation were measured by ELIZA reader 2 and the minimum concentration with antibacterial effect was reported. FINDINGS: There was not halo around the sodium fluoride. The mean diameter of halos for penicillin, chlorhexidine and Kefir was 43.29 ±4.68, 27.38±3.39 and 19.88±5.62 mm, respectively. These differences between all groups two by two were significant (p?0.0001). The minimum inhibitory concentration of penicillin, chlorhexidine and Kefir was recorded at the range of 3.125 - 6.25%, 6.25 - 25% and 25 - 50%, respectively. CONCLUSION: The results of this study showed that Kefir was able to inhibit the Streptococcus mutans more than 0.2% sodium fluoride but less than 0.2% chlorhexidine.