حقيقت ايمان از ديدگاه عين‌القضات

The Essence of Faith from Ein al-QuzatʹʹsViewpoint

عين القضات همداني ايمان را امري مشكك و داراي مراتب شدت و ضعف مي داند. از نظر وي، ايمان تصديقِ دل است؛ تصديقي كه همراه با «عمل به دستورات شريعت» و «مهرورزي بر خلايق» باشد. نشانه پايين ترين مرتبه ايمان اعمالي است كه مطابق با امتثال اوامر و اجتناب از نواهي الهي باشد. اما بالاترين مرتبه آن، دركِ حقيقتِ «لا اله الا الله» است. آدمي اگر به معرفتي دست يابد كه مانند حضرت ابراهيم(ع) از خود بدر آيد و عشق را تجربه كند، به حقيقتِ ايمان خواهد رسيد. عين‌القضات در آثارِ خود تعبيراتي زيبا از حقيقت ايمان آورده است؛ تعبيراتي مانند عشق، لقا الله، خودشناسي و درك وحدت وجود. مومن حقيقي با اينكه فاني در حق تعالي است، اما در جامعه زندگي كرده و با ديگر آدميان تعامل دارد. اين نكته مهم را عين القضات «اثبات بعد از محو» مي نامد كه نتيجه ايمان حقيقي است.

Ein al- Quzat believes that Faith has a hierarchical degree of weakness and Strength. From his viewpoint Faith is the subject of heart and verification, a verification with acting in accordance with the commands of religion (shariah) and for kindness to the others.In his view, the lowest degree of faith is obedience from religious commands and preventing from what he banned for human being; and the highest degree of faith is the knowledge of this reality that "there is no God but Allah". He believes that attaining to the essence of faith and an experience from love needs Abrahamian faith. In his works, Ein al-Quzat has Beautiful explanations from essence of faith and uses great notions like: love, meeting Lord, self-knowledge and unity of being. Although a true believer is absorbed into God, but he lives in society and Interacts with others. This important point that is conclusion of true faith, is called "Affirmation after obliteration".