تاثير تعاملي روان درماني بدني و پس خوراند زيستي بر كنش عصب- روان شناختي عزت نفس و هوش ‏هيجاني مادران كودكان مبتلا به ناتواني هاي يادگيري

The interaction effectiveness of body psychotherapy and biofeedback on the ‎neuropsychological action of self esteem and emotional intelligence in mothers of ‎children with special learning disabiliti

مقدمه: اين پژوهش جهت بررسي تاثير تعاملي روان درماني بدني و پس خوراند ‏زيستي بر كنش عصب-روان شناختي عزت نفس و هوش هيجاني مادران ‏كودكان مبتلا به ناتوانايي هاي ويژه ي يادگيري طراحي شده است.‏ روش كار: اين پژوهش كارآزمايي باليني با طرح پيش آزمون و پس آزمون با ‏گروه شاهد در سال 1389 انجام شد. كل آزمودني‌ها شامل 17 نفر از مادران ‏كودكان مبتلا به ناتوانيهاي يادگيري در مشهد مي‌باشند كه به طور تصادفي در ‏دو گروه آزمون (7 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسيم شدند. قبل از شروع مطالعه، ‏تمام آزمودني‌ها با پرسش نامه ي عزت نفس كوپراسميت و هوش هيجاني بار-ان ‏ارزيابي گرديدند. گروه آزمون، تحت يك دوره ي سه ماهه روان درماني بدني ‏‏(دو جلسه ي 90 دقيقه اي در هفته، در مجموع 24 جلسه) و آموزش پس خوراند ‏زيستي (هر دو هفته يك بار، در مجموع 6 جلسه) قرار گرفتند. پس از اتمام ‏دوره ي آموزش، تمام آزمودني‌ها توسط ابزارهاي ذكر شده، ارزيابي مجدد ‏شدند. براي بررسي نرمال بودن يافته هاي دو گروه، از آزمون كولموگروف-‏اسميرنوف استفاده شد و با توجه به نرمال بودن نمرات عزت نفس و هوش ‏هيجاني در دو گروه، براي مقايسه ي ميانگين نمرات از آزمون تي مستقل با سطح ‏معني داري 05/0 > ‏P‏ استفاده شد.‏ يافته ها: نمرات مربوط به عزت نفس (042/0=‏P‏) و هوش هيجاني (011/0=‏P‏) ‏در گروه آزمون نسبت به شاهد به طور معني داري افزايش يافته بود. ‏ نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش حاكي از اثربخشي روان درماني بدني و پس خوراند زيستي در افزايش عزت نفس و هوش هيجاني مادران كودكان مبتلا ‏به ناتوانايي هاي يادگيري است.‏

Introduction: This research is designed to study the interaction ‎effectiveness of body psychotherapy and biofeedback on the ‎neuropsychological action of self-esteem and emotional ‎intelligence in mothers of children with special learning ‎disabilities.‎ ‎ Materials and Methods: This clinical trial with pre-post test ‎design, was administered in 2010. All subjects (n=17) were ‎mothers of children with learning disabilities in Mashhad, ‎northeastern part of Iran, which randomly divided into ‎experimental (n=7) and control (n=10) groups. Before ‎beginning of the study, all subjects were evaluated by Self-‎esteem Inventory of Coopersmith and Bar-On Emotional ‎Quotient Inventory. Experimental group was undergone a 3 ‎month period of body psychotherapy (2 sessions every week, ‎Ninety minutes, total sessions=24) and biofeedback (once ‎every two weeks, total sessions=6). At the end of the ‎experimental period, all subjects were re-evaluated by above ‎mentioned tests. Kolmogorov-Smirnov test was used to study ‎the normality of findings of two groups. According to normal ‎scores of self-esteem and emotional intelligence independent t-‎test with P < 0.05 was used to compare the mean of scores.‎ ‎ Results: Self-esteem (P=0.042) and emotional intelligence ‎‎(P=0.011) in the experimental group than control group were ‎significantly increased. ‎ ‎ Conclusion: The results indicate that body psychotherapy and ‎biofeedback are effective methods to enhance self-esteem and ‎emotional intelligence in mothers of children with special ‎learning disabilities.‎