از سمبليسم تا اسطوره در اشعار فروغ فرخ‌زاد

From symbolism to myth: The poetry of Forough Farrokhzad

واحدهاي ساختاري اسطوره (Myth) از واحدهاي ساختاري سازنده زبان به همان شيوه متفاوت‌ است كه واحدهاي ساختاري زبان از يكديگر. اساطير، پويايي انسان براي معناداركردن يك مفهوم از ميان اطلاعات بي‌نظمي است كه طبيعت و ديگر نمادهاي اسطوره ارايه مي‌‌هند. آنان ايماژهاي تجسم‌يافته نيروهاي كيهاني و نمودگار تجربه‌اي در عالم قداست‌اند كه در آفرينش كيهاني، امور پهلواني، آيين‌ها و توتم‌پرستي و ... نمايان هستند. فروغ فرخزاد از شاعران معاصر ادب پارسي است كه اشعارش، با ياري گرفتن از اساطير، سيري را از ايستايي به سوي دو معنايي يا چند معنايي پشت سر گذاشته‌اند و در نتيه اين زبانِ شعري، باعثِ جايگزين‌كردن اجزا ِ عيني با اجزا ِ ذهني اسطوره گرديده است. در اين مقاله به بررسي اسطوره و ابعاد آن در اشعار فروغ فرخزاد پرداخته شده است.

From Symbolism to Myth: The Poetry of Forough Farrokhzad M. Momtahen Associate Professor at the Department of Arabic Literature, IAU, Jiroft Branch M. K?mali B?ni?ni Ph D. Candidate of Persian Language and Literature, IAU, Ar?k Branch Myths are about the human struggle to make sense of the Nature and cosmos. They are images of cosmic forces and representatives of sanctity that are manifested in cosmic creation, characters of athletics, rituals, and totemism. Forough Farrokhzad (1935- 1967), Persian contemporary poet, has used mythic elements in her poems. The present article tries to show these elements in her poems. Keywords: Symbolism, Myth, Formation, Replacement, Forough Farrokhzad. Email: mehdirezakamale@yahoo.com