امنيت انرژي خاورميانه و توسعه اقتصادي امنيتي آسيا و اقيانوسيه: شباهت‌هاي در حال شكل‌گيري

THE SECURITY OF MIDDLE EAST ENERGY RESOURCES AND ASIA-PACIFIC ECONOMIC / SECURITY DEVELOPMENT: EMERGING SIMILARITIES

ثبات و امنيت در كشورهاي نفت خيز منطقه خاورميانه، به طور سنتي با هدف تامين منافع نفتي قدرت‌هاي فرا منطقه‌اي تعريف و اغلب با حمايت‌هاي مستقيم اين قدرت‌ها نيز مورد صيانت قرار گرفته است، اما طي سال‌هاي اخير كشورهاي نفت‌خيز منطقه خاورميانه به منبع اصلي تامين انرژي براي تداوم توسعه اقتصادي كشورهاي آسيا و اقيانوسيه نيز تبديل گرديده‌اند. اما آمريكا براي تضمين استمرار حضور نظامي خود هم در منطقه خليج فارس و هم آسيا و اقيانوسيه از استمرار وجود گسل‌هاي خاموش و نيز فعال امنيتي هم در درون و هم در بيرون مرزهاي كشورهاي خاورميانه استقبال خواهد نمود و چنين روندي بدان معنا مي‌باشد كه دولتمردان منطقه خاور ميانه و نيز آسيا و اقيانوسيه تنها در صورت توجه به ماهيت واقعي مفهوم حفظ امنيت در قاموس قدرت‌هاي غربي و تلاش براي فاصله گرفتن از الزامات اين مفهوم به امنيت واقعي چه در درون و چه در وراي مرزهاي خود دست خواهند يافت.

The security of the oil-rich countries of the Middle East has traditionally been defined as a byproduct of the oil interests of the western great powers but the Middle East has also been evolving the main supply source for the rapidly growing economies in the Asia-Pacific region. In order to maintain their military presence in both Middle East and Asia-Pacific Region the foreign powers have always been exploiting the existing security fault lines both within and among the region’s nation states, but under the developing situation, the stability of these regions must be defined in terms other than the historical divide and rule manner or with the great powers as the military balancer.