تاثير تداخل زمينه‌اي فزاينده و كاهنده با تغيير برنامه‌ي حركتي بر يادگيري تكليف زمانبندي پيش‌بين انطباقي و قابليت شناسايي خطا

Comparison the effect of increasing and decreasing contextual interference with the change motor program on the task of learning anticipation timing coincidence and error detection capability

هدف از تحقيق حاضر? مقايسه‌ي تاثير تداخل زمينه‌اي فزاينده و كاهنده بر يادگيري تكليف زمانبندي پيش‌بين انطباقي و قابليت شناسايي خطا بود. جامعه‌ي آماري آن? دانشجويان دانشگاه شهيد‌بهشتي بودند كه از ميان آنها 40 نفر به‌عنوان نمونه‌ي در دسترس انتخاب شدند. در اين تحقيق? سطوح مختلف تداخل زمينه‌اي (مسدود، تصادفي، فزاينده و كاهنده) تحت شرايط برنامه‌ي حركتي متفاوت? اما پارامتر يكسان مورد مقايسه قرار گرفتند. تكليف مورد نظر زمانبندي پيش‌بين انطباقي بود كه در مسير‌هاي مختلف(تغيير برنامه‌ي حركتي) ارايه مي‌شد. افراد در گروه فزاينده ابتدا تمرين را به‌صورت مسدود آغاز و سپس به‌ترتيب به روش‌هاي زنجيره‌اي، قالب‌هاي تصادفي و تصادفي تمرين كردند. برنامه‌ي تمريني گروه كاهنده عكس گروه فزاينده بود. داده‌هاي تحقيق در 7 مرحله? شامل پيش‌آزمون، 4 مرحله‌ي اكتساب، يادداري و انتقال جمع‌آوري شد. در هر مرحله? خطاي مطلق و قابليت شناسايي افراد اندازه‌گيري شد. از آزمون تحليل واريانس يك‌سويه و اندازه‌گيري‌هاي مكرر براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج، وجود اثر تداخل زمينه‌اي را تاييد كرد و گروه‌هاي فزاينده و كاهنده هم در خطاي مطلق و هم در قابليت شناسايي خطا تفاوت معني‌داري با ساير گروه‌ها داشتند. وجود تفاوت معني‌دار بين گروه‌ها از نظر قابليت شناسايي خطا نشان‌دهنده‌ي تلاش شناختي بيشتر گروه‌هاي با تداخل بالا است كه از فرضيه‌ي تلاش شناختي سوينن و سرين( 1994) حمايت مي‌كند.

The purpose of this study was comparison the effect of increasing and decreasing contextual interference with the change motor program on the task of learning anticipation timing coincidence and error detection capability. 40 students in 4 groups participated. In each group, 10 subjects were selected completely random .In this research, different levels of contextual interference (block, random, increasing and decreasing) was compared with same parameter and different motor program. Respective task was anticipation timing coinsident that was represented whit different path (change motor program). After the training, they participated in retention and transfer tests and were assessed their Absolute error and error detection capabilities. Data have been analyzed by statistical methods: one way Anova, repeated measurement and toky test. The results showed that the effect of contextual interference was observed; In the absolute error and error detection capabilities there were significant differences between both Increasing, decreasing groups and other groups. Significant differences between groups for error detection capability show more cognitive effort in high interference groups that it support the hypothesis of cognitive effort Lee, Swinnen and Serrien (1994).