تاثير آموزش حل خلاق مساله بر مولفه‌هاي خلاقيت دانش آموزان

The effect of creative problem solving training on creative components on students

زمينه: خلاقيت يكي از موضوع هاي بسيار جالب و بحث برانگيز در حوزه هاي مختلف علمي به ويژه علوم تربيتي و روان شناسي است اين موضوع در هر دوره از تاريخ، به عنوان قدرت اساسي ذهن بشر، هدف اصلي مدارس و مراكز آموزشي بوده است. هدف: هدف اين پژوهش، بررسي تاثير روش حل خلاقانه مساله بر مولفه هاي خلاقيت (سيالي، بسط، انعطاف پذيري و ابتكار) دانش آموزان پايه سوم راهنمايي شهر اهواز است. روش: اين پژوهش از روش تحقيق آزمايشي طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه استفاده كرده است. نمونه اين پژوهش 50 نفر از دانش آموزان دختر پايه سوم راهنمايي ناحيه دو شهر اهواز در سال تحصيلي 91-90 بود كه به صورت نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. براي اندازه گيري مولفه هاي خلاقيت، از آزمون خلاقيت تصويري تورنس - فرم ب استفاده شد. پس از انتخاب تصادفي گروه هاي آزمايش و كنترل ، ابتدا براي هر دو گروه پيش آزمون اجرا شد. سپس مداخله آزمايشي در 6 جلسه 90-70 دقيقه اي به گروه آزمايش ارايه گرديد و پس از اتمام برنامه آموزشي ، از هر دو گروه، پس آزمون گرفته شد. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها به روش كوواريانس يك راهه (آنوا) در سطح 05/0 < Pانجام شد. نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري بين گروه آزمايش و كنترل در مولفه هاي خلاقيت (سيالي، انعطاف پذيري و ابتكار ) وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: با آموزش حل خلاقانه مساله مي توان خلاقيت (سيالي، ابتكار و انعطاف‌پذيري ) دانش آموزان را افزايش داد.

Background: Creativity is one of the most interesting and challenging topic in different scientific fields, especially in education and psychology. In this period of history as a major power in the human mind, the main purpose of schools and educational centers. Objective: This research examines the effect of creative problem solving method to creativity components (fluid, expansion, flexibility and originality) Third-grade students Ahwaz. Method(s): The study sample of 50 third grade secondary school students in Ahvaz city in the 90-91 school year as a cluster random sampling, which divided into two groups of experimental and control group .The dependent variable to measure creativity, Torrance Tests of Creative Thinking (TTCT) is used .The research design was experimental of the type pre and post test with control group .After random selection of experimental and control group, first for all two groups, pre test was performed, than the pilot intervention in 8 sessions of 70-90minutes to the test group were presented and after the training program, post-test was taken for both groups. Result (s): One-way analysis of covariance method (Ancova) at the level of p < 0.05 was used. Results showed that there is a significant difference between control and treatment groups in components of creativity (fluid, flexibility and originality). Conclusion: Accordingly we can conclude that the training of creative problem solving can be creative component (fluid, originality and flexibility) students increased