بررسي اثرپذيري حق كارِ كارگران مهاجرِ قانوني در ايران از اسناد بين المللي

REVIEW OF IMPRESSIONABILITY OF LEGAL MIGRANT WORKERSʹʹ LABOR RIGHT IN IRAN FROM INTERNATIONAL DOCUMENTS

حق كار از جمله حقوقي است كه در اسناد عام حقوق بشري، مقاوله نامه هاي سازمان بين المللي كار و قوانين داخلي كشورها براي اتباع بيگانه به رسميت شناخته شده است. كار اتباع بيگانه در ايران كه ريشه در دوره باستان دارد، از زمان عضويت ايران در سازمان بين المللي كار تا به امروز تحت تاثير مقاوله نامه هاي حقوق بنيادين كار، شامل: مقاوله نامه هاي منع كار اجباري، منع تبعيض در استخدام و اشتغال، آزادي سنديكايي و محو موثر كار كودك و مقاوله نامه هاي با موضوع اشتغال كارگران مهاجر، مانند «مقاوله نامه مربوط به تساوي رفتار بين كارگران خارجي و داخلي در زمينه جبران حوادث ناشي از كار» با امعان نظر به اسناد عام حقوق بشري به سمت تكامل گام برداشته است. مقاله حاضر به بررسي ميزان اثربخشي اسناد بين المللي بر مقررات ايران در ارتباط با اشتغال كارگران مهاجر قانوني پرداخته، در پايان، راهكارهايي در جهت تقويت اثرپذيري نظام حقوقي حاكم بر حق كار آنان ارايه داده است.

Labor right is one of rights that has been recognized for aliens by generic documents of human rights, conventions of international labor organization(ILO) and internal acts. Aliens’ occupation in Iran that roots in ancient age, from Iran’s membership in ILO until today has moved toward evolution under influence of fundamental Labor rights conventions consist of: prohibition of forced labor, non-discrimination in employment and occupation, freedom of syndicate, effectual deletion of child labor, conventions with subject of migrant workers’ occupation such as «Convention concerning Equality of Treatment for National and Foreign Workers as regards Workmenʹs Compensation for Accidents» and other generic documents of human rights. This essay that reviews deal of international documents effectiveness on Legal Status related the legal migrant workersʹ right of labor in Iran, ultimately has presented some mechanism for support of impressionability Predominant Legal Status for them.