عشق از نظر هري گوردون فرانكفورت

Harry Gordon Frankfurt on Love

هري گوردون فرانكفورت مفهوم متفاوتي از عشق ارايه مي‌دهد. او عشق را ضرورتاَ واكنشي مبتني بر آگاهي از ارزش موضوع و متعلقش نمي داند، چرا كه ممكن است به چيزي عشق بورزيم كه در واقع ارزشمند نباشد. بر خلاف باور عموم كه بايد چيزهاي ارزشمند را دوست داشت، فرانكفورت مي گويد كه ما مي توانيم به هر چيزي عشق بورزيم و عشق است كه معشوق را ارزشمند مي كند؛ هر چيزي كه به آن عشق مي‌ورزيم براي ما مستلزم ارزش مي شود چون به آن عشق مي ورزيم. فرانكفورت عشق به خود را خالص ترين نوع عشق مي داند؛ همه ي ما عشق به خود را جز خيرهايي مي دانيم كه همواره مهمشان مي شماريم. عشق چهار خصوصيت ضروري دارد: اول، ارتباطي بي غرضانه است براي بهروزي معشوق؛ دوم، عشق شخصي است و نمي توان براي آن جايگزيني گذاشت؛ سوم، علايق عاشق همان علايق معشوق است؛ و چهارم، عشق ورزيدن مستلزم الزاماتي براي اراده است و انتخاب معشوق در اختيار ما نيست. ما با عشق هميشه در پي هدف نهايي، هدفي كه تنها به خاطر خودش براي ما ارزش دارد يعني داراي ارزش ذاتي است، خواهيم بود و به همين دليل مي دانيم بايد در چه مسيري قدم برداريم و در پي كدام يك از خواست ها و اميال خود باشيم. پس دچار آشفتگي رواني نخواهيم شد و در وجود خود احساس آزادي مي كنيم. در مقاله ي حاضر مفهوم و اهميت و خصوصيات عشق از ديدگاه هري فرانكفورت بررسي مي‌شود؛ اگرچه اين مقاله بيشتر جنبه ي توصيفي و گزارشي دارد؛ در جمع‌بندي پاياني نكته اي انتقادي هم درباره ي ديدگاه فرانكفورت مطرح مي شود.

Harry Frankfurt construes a different conception of love. He does not recognize love as a response to the perceived worth of the beloved, because one may love something with no value at all. In contrast to the common belief that only valuable things are to be loved, Frankfurt argues that we, by loving anything we want, make valuable what we love. Anything we love will necessarily be valuable to us because we love it. Frankfurt believes self-love to be the purest form of love. We all see self-love as one of the goods that we care about .Love has four main necessary features. First, love is a disinterested concern for the well-being of what is loved. Second, love is personal and there cannot be an alternative for the beloved. Third, the lover identifies her or him with her or his beloved; that is, they take the interests of their beloved as their own. Finally, love requires volitional necessities and we cannot choose what to love. By loving we always pursue the final end, an end which has intrinsic value for us; it is valuable for its own sake, and that’s why we always know which way to take and which desires to follow. With love; then, we will not be affected with mental confusion; instead, we will feel a sense of freedom. The present article discusses Harry Frankfurt? s view on concept, significance and characteristics of love. In spite of having a description format, the article includes in conclusion critics on Frankfurt? s view.