پيشينه فنون و صناعات ادبي

Figures of Speech: A Historical Approach

اين مقاله به بررسي پيشينه فنون و صناعات ادبي و مبتكران آن مي‌پردازد، موضوعي كه تا كنون تحقيق جامع و دقيقي درباره آن نشده است. بررسي پيشينه فنون ادبي به بحث و تحقيق پيرامون صناعات كمك زيادي مي‌كند و باعث درك عميق دانش‌پژوهان در راستاي درست تشخيص دادن زيبايي‌هاي سخن و بهبود بخشيدن كلام ادبي مي‌گردد. در واقع، هدف از بررسي سابقه صناعات ادبي، آشنايي دانش‌پژوهان با مبدعان و تحول و تطور آن است تا با مراجعه به منابع گوناگون و مطالعه پيشينه اين صناعات، بتوان به چگونگي شكل‌گيري آنها و نكات ارزنده بلاغي پي برد. مطالعه در اين مقاله به روش اصيل (Original) انجام گرفته و جامعه آماري شامل صناعاتي است كه با تحقيقات گسترده در مباحث بلاغي، مبدعان آنها معلوم شده است. در اين روش ابتدا كتب مهم بلاغي از آغاز تاكنون بررسي شده و سپس اين آثار با يكديگر تطبيق و صنايع ادبي استخراج گرديده است. با بررسي صناعات مشخص مي‌شود ابداعات دانشمنداني مانند ابن معتز، قدامه‌بن جعفر، ابوهلال عسكري، ابن‌رشيق قيرواني و ابن‌ابي‌الاصبع در بلاغت از ديگران بيشتر بوده است و سابقه صنايع ادبي با نام اولين مبدع آنها ذكر گرديده است.

Figures of Speech: A Historical Approach Dr. H. Esfandiy?rpour Scientific Board of Islamic Azad University-Bardsir Branch In Persian language, a comprehensive and critical research on the history of figures of speech and their innovators has not been undertaken yet. This study modestly tries to examine the history of figures of speech, based on the works of Ibn Motaz, Qoddamate Ibn Jafar, Abu Hel?l Askari, Ibn Rashiq Qirv?ni and Ibn Abilasba. Keywords: Rhetorics, Rhetorics Scholars, Rhetorical Works, Literary Terminology, The History of Literary Terminology.