تصوير آفريني بلاغي در خاوران نامه ابن حسام خوسفي

Rhetorical Imagination in the Stories of Khavaran nameh

خاوران نامه منظومه اي حماسي ديني است كه ابن حسام خوسفي در قرن نهم آن را سروده. اين اثر از جهت سبك و بيان حماسي براي بيان داستانهايي خيالي از مبارزات علي(ع)و يارانش در سرزمين خاوران به نظم كشيده شده است . هدف مقاله حاضر آن است كه درحوزه تصويرگرايي و ابزارهاي آن تازيان نامه را كه خلاصه ارزنده اي از خاوران نامه است در دو شاخه بيان و برخي از صنايع بديعي پركاربرد ، مورد بررسي قرار دهد. تصوير آفريني و بلاغت ابن حسام در خاوران نامه در راستاي تداعي معاني چگونه است؟ ابن حسام خوسفي براي اينكه تاثير كلام و قدرت بيان خود را به مراتب بيشتر و عميق‌ترسازد ازهنرهاي بياني و برخي از صنايع بديعي با توانمندي استفاده نموده،اين پژوهش پس از بررسي مقدمه و هزار بيت از متن كتاب با روش آماري و سپس تحليل گونه اي بر محتواي آن نشان ميدهد كه ابن حسام ضمن بيشترين استفاده ازهنر بياني تشبيه در متن،تصوير را در خدمت موضوع حماسي و بيان باورهاي ديني خود قرار داده است.

The story of Khavaran is a religious epic which was written by Ibn Hosam Khusfi in 9th century. The style and epic expression of this work has been used to express imaginative stories of Emam Ali and his fellowshipsʹ battles in Khavaran territory. This article aims to investigate the story of Arabs which is a valuable summary of the story of Khavaran, in terms of imagination and its tools. Investigation is done in two branches of expression and some frequent rhetorical tools. How is Ibn Hosamʹs rhetoric and imagination regarding association of meanings in this work? To expand and deepen the impact of his words and the power of speech, Ibn Hosam has used expressive arts and some imagery in the best way. In the research, after reviewing introduction and 1000 verses of the book, statistical methods and genre analysis are applied on the content. The results show that Ibn Hosam has frequently used simile in his text. Moreover, imagination is used to serve epic and express religious beliefs.