بررسي آزمايشگاهي فرايند احتراق درجا در يكي از مخازن نفت سنگين كربناته ايران

experimental investigation of in - situ combustion in one of the iranian heavy oil carbonate reservoirs

هدف از انجام اين تحقيق، بررسي و امكا ن سنجي انجام فرآيند احتراق درجا در يكي از مخازن نفت سنگين ايران، در شرايط آزمايشگاهي است. اين مقاله دربر دارنده نتايج دو آزمايش مي باشد. در يك آزمايش به دليل فشردگي ضعيف مخلوط (سنگ، نفت و آب) و نفت سرد توليدي، جبهه احتراق در حالي كه به ترموكوپل دهم رسيده بود پلاگ شده و توليد متوقف گرديد. در آزمايش ديگر جبهه احتراق در شرايط مورد انتظار ومطلوب تا ترموكوپل شانزدهم پيش رفت و آزمايش با موفقيت به انجام رسيد. حداكثر دماي جبهه احتراق در اين دو آزمايش به ترتيب463/9° و C802/2°بوده است. ميزان بازيافت نفت توليدي در نتيجه فرآيند احتراق درجا در اين دو آزمايش به ترتيب در حدود 52/16 و80 در صد تخمين زده شد. هم چنين مقدار اكسيژن، دي اكسيدكربن و مونوكسيدكربن نيز با استفاده از آناليزور گاز اندازه گيري شد. با توجه به موفقي تهاي كسب شده در سطح مطالعه آزمايشگاهي، اين نتيجه حاصل مي شود كه مي توان ازدياد برداشت به روش احتراق زيرزميني را به عنوان گزينه اي مهم براي توسعه و بهره برداري از مخازن نفت سنگين كربناته ايران در نظر داشت.

The purpose of this study is the feasibility investigation of in situ combustion process at laboratory condition in one of the Iranian heavy oil reservoirs. This paper consists of two test results. Since, in the first test the combustion front reached 10th thermocouple, failed because of cold oil production and weak packing. In second test combustion front reached 16th thermocouple and finished successfully. The maximum front temperatures for both of tests were 501.3°Cand 802.2°C, respectively. Oil recovery in both of tests was 52.16% and 80%, respectively. Also, O2, CO2and CO were measured by gas analyzer. According to successful experimental studies, it is resulted that enhanced oil recovery via in-situ combustion is one of the important options for development and production of heavy oil carbonate reservoirs.