شاملو، شاعر زندگي و مرگ

Shāmlū, the poet of Life and Death

مرگ، تجربه‌اي است كه در حيطه ديگر تجربياتِ انساني نمي‌گنجد. به همين دليل، انسان‌ها در برابر آن، واكنش‌هاي متفاوت و گاه متضادي نشان داده و داوري‌هاي گوناگوني درباره آن نموده‌اند. شعر فارسي در همه گونه‌هاي خود، راويِ احساس‌هايي بوده است كه شاعران فارسي در برابر مرگ و زندگي داشته و دارند. در روزگار ما، احمد شاملو، شاعر انسان‌گرا و متعهدِ معاصر، كسي است كه انسان، زندگي و مرگ را به گونه‌هاي مختلف، دستمايه شاعريِ خويش قرار داده است. او شاعري است متفكر كه خود را در برابر انسان و سرنوشت او مسيول مي‌شناسد. انديشه درباره زندگي و مرگ، جرياني مداوم در شعر شاملوست كه زمينه گفت‌وگوهاي او را درباره انسان، آفرينش و هر آنچه به انسان و انسانيتِ او مربوط است، فراهم آورده است.

Sh?ml?, the Poet of Life and Death A. Baghi-nej?d InStructor at the Faculty of Humanities Islamic Azad University – Urmia Branch Ahmad Shaml? (1925-2000), famous Iranian contemporary poet, is concerned with the themes of life and death in his poems. His poetty is filled with various images of life and death, and indeed, in his poems, poetical meditations on man and humanity are linked with the same concepts. Based on these poetical meditations, the article tries to show Shaml?ʹs ideas about man, creation, and life and death. Keywords: Man, Life, Death, Poetry, Idealism. Email: A.baghinejad@iaurmia.ac.ir