تحول و تعالي انديشه دنياي آرماني در شعر فروغ فرخزاد

The Concept of Utopia in Forūgh Farrokhzādʹʹs poetry

انديشه دنياي آرماني و آرزوي دستيابي به زندگي جاويد و سرشار از آرامش و كاميابي، انديشه‌اي بسيار ديرين بوده كه ذهن بشر را از ديرباز به خود مشغول داشته است و در پي چنين باوري، بسياري از نويسندگان و شاعران، به شيوه‌هاي گوناگون، در آثار خويش بدان پرداخته‌اند. اين مقاله به بررسي چگونگي نمود انديشه دنياي آرماني در شعر فروغ فرخزاد مي‌پردازد و نشان مي‌دهد كه شاعر در اشعار خود به سبب ناخرسندي و نفرت از دنياي واقعيت و درشتناكي‌ها و ناكامي‌هاي آن و در آرزوي رهايي از اين همه ناگواري، به آفرينش دنيايي سراسر شكوه و آرامش و كامراني، در فراسوي واقعيت پرداخته است. همچنين نگارنده بر اين باور است كه انديشه ياد شده، همواره در اشعار فروغ به يكسان بازتاب نيافته و همگام با تحوّل و پختگيِ انديشه و شعرش، او در انديشه دنياي آرماني هم به نوعي تعالي دست يافته است

The Concept of Utopia in For?gh Farrokhz?dʹs Poetry R. S?deghi Shahpar Lecturer at Faculty of Literature & Humanities, IAU, Hamed?n Branch Utopia is a concept that refers to a world of peace in which the problems of humanity have been solved. All people are longing for this ideal world and many poets have devoted their lyrics to it. The present article tries to examine the poems of For?gh Farrokhz?d (1935-1967), the well-known Iranian contemporary female poet, from this point of view and to show that the more mature the poet gets, the more developed will be her conceptual understanding of Utopia. Keywords: For?gh Farrokhz?d, Reality, dissatisfaction, Utopia, Eternal Life. Email: reza_sadeghishahpar@yahoo.com