شهر و ده در انديشه مولوي

Urbanity and Rurality in Mawlana jalāl al-Din Rūmiʹʹs thinking

يكي از جنبه‌هاي پويا و پيشرفته انديشه مولوي، شهرگرايي اوست. شهر، پيشرفته‌ترين شكل زندگي اجتماعي انسان و بستر تكامل انديشه و فرهنگ است. مفهوم فراخواندنِ به شهر، درواقع دعوت به تفكر در ساحتي گسترده‌تر است. مولوي زاده بلخ است كه خود يكي از شهرهاي بزرگ و باشكوه دنياي قديم به شمار مي‌رود. او افزون بر بلخ، در بلندآوازه‌ترين مراكز پويا و زنده فكر و فرهنگ زمانه دم زده و شهرهايي چون بغداد، نيشابور، حلب و دمشق را ديده و تجربه كرده است. به همين دليل، در مثنوي، فيه مافيه و نيز در غزليات، با شور و شوق از شهرهاي بزرگ نام مي‌برد و شهرگرايي را ستايش مي‌كند و هم‌زمان به نقد نگرش محدود و بسته و ذهنيت ساده و ابتدايي مردمان جوامع خود مي‌پردازد. در مقاله پيش رو، درباره اين جنبه از تفكر مولانا بحث و بررسي خواهد شد.

Urbanity and Rurality in Mawlana Jal?l al-Din R?miʹs Thinking A. S?bet The Assistant Professor of IAU, Jahrom Branch Urban life, in contrast with rural living, is said to be a more advanced form of living, and great civilizations have been formed in and around the cities. Mawlana Jal?l al-Din R?mi (1207-1273), Persian poet and mystic, was born in Balkh, once one of the major cities of the ancient world. He visited the most famous cities of his time, like Bagdad, Aleppo and Damascus and was educated in these cities. In his Works, Divan-e Shams-e Tabrizi, Masnavi Manavi and Fihi Ma Fihi, Mawlana refers to urbanity and rurality and presents a portrayal of the city and the village dwellers. This article tries to study the concepts of urbanity and rurality in Mawl?n? Jal?l al-Din R?miʹs thinking and the characteristic traits of the city-dwellers and the villagers. Keywords: Masnavi Manavi, Mawlana Jal?l al-Din R?mi, City, Village. Email: sabet_Rahim@yahoo.com