بررسي مقررات بخش كشاورزي ايران در پرتو موافقت نامه كشاورزي سازمان جهاني تجارت

REVIEW OF IRAN AGRICULTURAL RULES SECTION IN THE LIGHT OF WORLD TRADE ORGANIZATION (WTO) AGREEMENT ON AGRICULTURE

هر كشوري كه خواهان عضويت در سازمان جهاني تجارت (WTO) است، بايد مجموعه قوانين داخلي خود را با اصول و موافقت نامه هاي اين سازمان هماهنگ كند. كشاورزي يكي از بخش هايي است كه بايد با اصول سازمان مذكور همسو باشد. به اين موضوع، در مذاكرات «دور اروگويه» در قالب «موافقت نامه كشاورزي» پرداخته شد. كشور ايران در بخش كشاورزي نيز، بايد قوانين خود را با مقررات سازمان جهاني تجارت و اين موافقت نامه هماهنگ كند. به همين جهت، در اين مقاله، كه براي رفع خلا ادبيات حقوقي كشور در اين زمينه ارايه گرديده است، در فصل اول به بررسي سير تاريخي موافقت نامه، در فصل دوم به تشريح اصول اساسي موافقت نامه و سازمان جهاني تجارت مي پردازيم، آنگاه در فصل بعد، اقدام به بررسي اهم قوانين مغاير ايران در بخش كشاورزي كرده و در پايان، ضمن بر شمردن قوانين مغاير، راهكارهاي پيشنهادي خود را به قانون گذارارايه مي دهيم.

Each country who wants to access the world Trade Organization have to correspond their regulation with WTO principles. One of the areas where rules uniformity must be done, is in the agricultural section. This subject is reviewed, In Uruguay Round as Agricultural Agreement. Iran must coordinate its regulation in agricultural part with World Trade Organization and its agreement regulations. However, Because this important issue has not been studied in Iranian legal literature, In The first chapter, we examine the history of Agreement and in the second chapter describe the basic principles of the agreement and WTO, Then in the next chapter I will attempt to review agricultural Iranian laws contrasts against the agreement And in the last chapter in addition to Enumerate rules contrasts, Offer our Proposed solutions to the legislators.