هفت زينه مهري در هفت خوان بيژن

Haft-Khāne Bijan: A Mithraic Spiritual Journey

هرگاه در داستان پارتي بيژن و منيژه با باريك‌بيني نگريسته شود، بن‌مايه‌هاي اساطيري نهفته در آن جلوه‌اي پررنگ‌تر مي‌يابد و ارتباطي عميق و ريشه‌دار با بنيان‌هاي اعتقادي كيش مهر و عناصر زنده هفت‌خواني را كه با اعمال يلان اسطوره‌اي هفت‌خوان‌ساز مرتبط است،‌ به نمايش مي‌گذارد. بيژن جوان پس از گذران روند آغازين سلوك ميترايي، در حالي‌كه رازآموزي را از سرگذرانده و آماده انجام مراحل عملي آزمون است، به فرمان مرشد مهري خويش راهي سفر ارمان مي‌شود تا با كشتن گرازان بيشه ارمان- كه نمادي از اژدركشي باستان است- شايستگي خود را به اثبات برساند. در توران‌زمين حوادثي را از سر مي‌گذراند كه همساني شگفتي با سختي‌هاي مراحل سلوك مهري دارد و چنين به نظر مي‌رسد كه زينه‌هاي آييني همچون گورخوابي؛ عبور از دالان‌هاي تاريك و سرما و گرما؛ غسل تعميد و تحمل گرسنگي و غربت، كه از مشخصه‌هاي آزمون سالكان ميترايي است، را مي‌گذراند.

Totemism in Iranian Folktales M. Mohsen? Assistant Professor of Persian Language and Literature, M?zandar?n University M. Val?zadeh M.A Candidate of Persian Language and Literature, M?zandar?n University Folktale (fable, fairy tale, legend) is a traditional anonymous narrative, handed down orally, forming part of the oral tradition of the common people. Passing beliefs and ideas from one generation to another is the basic function of folktale. Totemism is a primitive religious belief associated with the foremost and ancient religions. The totem is usually an animal, a plant or some other natural figure that spiritually represents a group of related people such as a clan. The present article attempts to analyze totemic figures, esp. those of animals and plants, in Iranian folktales. Keywords: Totemism, Totemic Figures, Iranian Folktales. Email: Mohseni45@yahoo.com