تبيين الگوي كارگروهي در پژوهش، براي استقرار مديريت راهبردي دانش

ديدگاه انجام كارها، ازجمله امور پژوهشي به صورت گروهي، در دهه هاي اخير، مورد تاكيد دانش‌پژوهان رشته مديريت رفتار سازماني بوده است. هدف اصلي اين نگارش، تبيين الگوي كارگروهي در امور پژوهشي، براي استقرار مديريت راهبردي دانش است. اين الگو توسط نمونه اي آماري كه با ادبيات مديريت راهبردي دانش آشنايي داشته و خود در انجام كارهاي پژوهشي به صورت گروهي تبحر دارند؛ تاييد شده است. در اين پژوهش يكي از نمونه‌هاي رايج در مديريت دانش، با رويكرد راهبردي مد نظر قرار گرفته و در پرسشنامه جداول مقايسه اي زوجي از نمونه خواسته شده است كه براي انجام هر كدام از مراحل نمونه مورد نظر، كدام يك از روش‌هاي پژوهش (گروهي يا انفرادي)را ترجيح مي‌دهندو ميزان اين ترجيح چه اندازه است؟ نتايج تحقيق بيانگر آن است كه در هفت مرحله از نه گام نمونه مزبور، انجام مطالعات گروهي بر مطالعه انفرادي ترجيح دارد و براي انجام دو گام نيز،انجام كار انفرادي مرجح شناخته شده است.

The viewpoint for carrying out the affairs in a group shape such as research affairs in recent decades has been stressed by researchers or organizational behavior field. The main aim of current paper is describing the working group model in research affairs for establishment knowledge strategic management. This model has been confirmed by statistical pattern which is familiar with knowledge strategic management and is experienced in research affairs within group manner. In present research, one of the mainstream models in knowledge management with strategic approach has been taken into consideration and in the questionnaire of couple comparative tables, the model is asked about the preference of research methodologies (group or individual) and the extent of such preference with aim at conducting each of concerned phases. The conclusions of this research indicate that in seven phases of nine steps of said model, carrying out group studies is preferable to individual studies and for carrying out two steps, individual studies has been specified as a preferable work