مقايسه تطبيقي پوسته هاي بيروني بناهاي مسكوني در بافت هاي سنتي و مدرن شهر تبريز با رويكرد پايداري

A comparative study of external envelop of residential units in traditional and modern textures of Tabriz with a sustainable approach

ضرورت توجّه به امر صرفهجويي بويژه صرفهجويي در مصرف انرژيهاي فسيلي، باعث شده كه توسعه پايدار به يكي از مباحث بسيار مهم و رايج در سطح بينالمللي تبديل شود. بر اساس آمار موجود، افزايش مصرف انرژي در ايران بيش از 5 برابر افزايش مصرف جهاني است. در اين ميان بناهاي مسكوني با كاربري غيرمنقطع بيش از يك سوم انرژي كشور را مصرف ميكنند. پوسته بيروني بنا علاوه بر اينكه سومين پوست انسان محسوب ميگردد، به عنوان مرز ميان درون و بيرون، حايلي ميان انسان و عوامل اقليمي محيط خارج است. مقاله حاضر به بررسي رويكردهاي اقليمي نماهاي مسكوني تبريز در دو بافت شهري سنّتي و مدرن و مقايسه تطبيقي اين دو ميپردازد. پژوهش مربوط به اين مقاله با تكيه بر روشهاي پيمايشي و علّي – مقايسهاي انجام شده و هدف از آن تحليل شاخصهاي انرژي، مصالح و بازشوها در نمونههاي مورد بررسي و مقايسه آنهاست. محاسبات انجام شده مويّد اين مطلب است كه ميزان سطوح بازشوها در پوسته خانههاي سنّتي تبريز 15 تا 35 درصد و در پوسته خانههاي مدرن 27 تا 41 درصد است. علاوه بر آن، با توجّه به ضخامت و مصالح مورد استفاده، مقاومت حرارتي در پوسته بناهاي تاريخي 0.59 تا 0.92 m2c/w و در بناهاي مدرن 0.36 تا 0.38 m2c/w است. ميتوان دريافت كه پوستههاي بيروني ساختمانهاي سنّتي تبريز نسبت به ساختمانهاي مدرن اتلاف حرارت كمتري دارند و با اصول معماري پايدار مطابق هستند.

The necessity of paying attention to saving, in particular saving in fossil energy consumption has made the sustainable development change into one of the very important and prevailing topics at international level. Based on the existing statistics , the increase of energy consumption in Iran is more than 5 times of global consumption. Amid these, residential units with unceasing use consume one third of national energy. The external envelop of unit , in addition to being considered as the third skin of human, is a border between inside and outside , a wall between human and climatic factors of outside environment. The present article deals with the study of climatic approaches of Tabriz in two traditional and modern urban texture and their comparative assessment. The research related to this article, has been conducted based on survey , causative and comparative methods and the purpose is to analyze the indexes of energy, materials and openings in the samples under consideration and their comparison. The conducted calculations confirm that the rate of levels of openings in the envelope of traditional houses in Tabriz is 15 to 35 percent and in the envelop of modern houses is 27 to 41 percent. In addition, with regard to thickness and materials in use , the thermal resistance in the envelop of historical units 0.59 to 0.92 m2c/w and in modern units 0.36 to 0.38 m2c/w. It can be learned that the external envelop of Tabriz traditional buildings have a less thermal loss as compared with modern buildings and they are in compliance with the principles of sustainable architecture.