تبيين ذكراحاطي و انبساطي انسان‌كامل

The Explication of the Perfect Man’s Encompassing and Expansionary Recollection

سير عباد خدا و راهروان راه حق و حقيقت، دو گو‌نه است: سير محبي و سير محبوبي. متناسب با اين دوگروه، دوگو‌نه ذكر وجود دارد: مجازي و حقيقي. برخلاف ذكر مجازي كه قيام به نفس اعتباري بنده دارد، در ذكر حقيقي كه اصالتاً به محبوبان حق يعني معصومان -كه درود خدا بر ايشان باد - اختصاص دارد، ميان ذاكر و مذكور هيچ نحوه دوگانگي وجود ندارد؛ زيرا دوگانگي از آن محجوبان ‌است و با عصمت ناسازگار است. بنابراين حقيقت وجودي انسانكامل، حقيقت ذكر و ذاكر و مــذكور مي‌‌باشد. اين حقــيقتِ واحد در مراتب ظهور، خود را به صورت اذكار تكبير، تهليل، تحميد و تسبيح، با زبان تكوين و تشريع در صور مظاهر، ياد مي‌كند و مي‌ستايد. اين نوشتار به همراه بررسي تفاوت مرتبه ذكر محبوبان و محجوبان، به تبيين سريان احاطي و انبساطي ذكر انسان كامل درمراتب هستي مي‌‌پردازد.

The path of God’s servants toward His truth is of two types: the lover path and the beloved path. Consistent with this classification, there are two types of recollection: virtual and real. Contrary to virtual recollection which is dependent on the servant’s arbitrary soul, the real recollection which belongs to the beloved innocents (peace be upon them) there is no duality between the recollector and the recollected as duality can only be attributed to the innocents and not the incompetents. Therefore, the truth of the perfect man’s existence is the truth of the integration of recollection, recollector and recollected. The truth of this unity is realized in different levels through the recollections of exaltation, adornment, praising and glorification using the language of genesis and legislation. The present paper is concerned with the study of the levels of recollection among the beloved innocents and the incompetents. To achieve this goal, it delineates the permeation of the encompassing recollection in different levels of existence.