ارزيابي تناسب برنامه درسي تدوين شده زيست محيطي در رشته هاي مهندسي عمران، معماري و كشاورزي با معيارهاي توسعه پايدار زيست محيطي

Evaluation of the consistency of environmental intended curriculum of civil engineering, architectural, and agricultural engineering against environmental sustainable development standards

هدف كلي از پژوهش حاضر ارزيابي تناسب برنامه درسي تدوين شده زيست محيطي در رشته هاي مهندسي عمران، معماري و كشاورزي با معيارهاي توسعه پايدار زيست محيطي بود. جامعه آماري شامل كليه استادان و دانشجويان رشته هاي مهندسي عمران، معماري و كشاورزي دانشگاه شيراز بود. در اين پژوهش استادان كل شمار شدند و براي انتخاب دانشجويان با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تعداد320 نفر انتخاب شدند. روش پژوهش توصيفي و از نوع پيمايشي بود. ابزار پژوهش شامل سه مقياس بود: 1. فرمهاي مصاحبه محقق ساخته بر اساس اصول هفت گانه توسعه پايدار محيط زيست ]موسسه فناوري رزهيلمن و دانشگاه كارنگي ملون،1999-1997[ به منظور اولويت بندي اهميت اصول زيست محيطي محتواي دروس تدوين شده؛ 2. مقياس محقق ساخته مستخرج از سياهه ماينر (1977) مبتني بر اصول هفتگانه توسعه پايدار زيست محيطي به منظور بررسي اولويت بندي ديدگاه دانشجويان در باره اهميت اصول زيست محيطي محتواي دروس اجرا شده محيط زيست؛ 3. مقياس محقق ساخته مبتني بر اصول هفت گانه توسعه پايدار زيست محيطي؛ براي اولويت بندي ديدگاه دانشجويان در باره اهميت اصول زيست محيطي محتواي دروس تجربه شده محيط زيست. مقياس اول به استادان و مقياس دوم و سوم به دانشجويان داده شد. همچنين، براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي بهره گرفته شده است. براي پاسخگويي به سوال اول از آمار توصيفي نظير ميانگين و انحراف معيار و سوال دوم و سوم از آزمون تي تك نمونه اي استفاده شده است. نتايج نشان داد كه: 1. ميانگين اهميت اصول محتواي دروس تدوين شده محيط زيست نسبت به اهميت معيارهاي توسعه پايدار زيست محيطي پايين تر است. 2. ميانگين اهميت اصول محتواي دروس محيط زيست در مرحله اجراي آن پايين تر از اهميت معيارهاي توسعه پايدار زيست محيطي است و تفاوت معناداري بين اين دو وجود دارد. 3. ميانگين اهميت تجارب كسب شده دانشجويان پايين تر از اهميت معيارهاي توسعه پايدار است و تفاوت معناداري بين اين دو وجود دارد.

The aim of this study is to evaluate the fitness of the intended environmental curriculum against Environmental Sustainable Development standards in fields of Civil, Architectural, and Agricultural Engineering. The sample of this study includes the professors and students of these fields at Shiraz University. In this study the total number of professors and 320 students (selected in a cluster selection method) were considered. The methodology is descriptive and of a survey format. Tools consist of three scales: 1- In order to prioritize the importance of the environmental principles of the intended curriculum, the survey sheets were designed according to the seven principles of Environmental Sustainable Development (Rose Hulman Institute of Technology and Carnegie Mellon University,1997-1999); 2- In order to prioritize the students’ views on the importance of environmental principles of implemented courses on environment, a scale was invented, considering the miner’s inventory (1997) and seven principles of Environmental Sustainable Development; and 3- In order to prioritize the students’ views on the environmental principles of experienced courses on environment, a scale was designed, using the seven principles of Environmental Sustainable Development, by researcher. The first scale was distributed among the professors while the second and third scales were distributed among the students. The results indicate that: 1- The average importance of principles of intended courses on environment was less than the importance of Environmental Sustainable Development standards; 2- The average importance of principles of implemented courses on environment was less than the importance