توكّل لوازم و موانع آن در روايات

Confidence in God: Its Requirements and Obstacles According to Traditions

در اين پژوهش پس از جست‏وجو در روايات پيرامون موضوع توكّل و جمع‏بندي، طبقه‏بندي، ويرايش اطلاعات و با استفاده از روش تحليلي ـ توصيفي اين مطلب ثابت مي‏شود كه توكّل به خدا مسيله‏اي است كه روايات بر آن مهر تاييد و تاكيد زده‏اند. در روايات، تلاش و دوستي اهل‏بيت عليهم‏السلام به‏عنوان لوازم توكّل، و تعويذ و تطيّر به‏عنوان موانع تحقق اين امر، مطرح شده است. در اين پژوهش در كنار بررسي لوازم و موانع روايي توكّل، رابطه توكّل با مسيله اعتماد به نفس مورد بررسي و توجه قرار گرفته است. استفاده از تعويذهاي شرعي و توكّل در كنار هم مورد تاكيد است و مي‏توان توكّل را جايگزين تطيّر نمود. لازمه توكّل، تلاش است و اين دو مكمّل يكديگرند. حب ايمه اطهار عليهم‏السلام از ملزومات توكّل مي‏باشد. اعتماد به نفس در كنار اعتماد به خدا و بندگي او معنا پيدا مي‏كند و در كنار توكّل قرار مي‏گيرد.

Having searched for the traditions about confidence in God, and summing up, classifying and processing the data, the present paper demonstrates that the question of confidence in God is confirmed by traditions. Traditions refer to endeavor and friendship with the Holy Prophetʹs household (peace be upon them) as prerequisites for confidence in God, and refer to taʹweeth (amulet) and augur evil as the obstacles of its realization. This paper examines the relationship between confidence in God and self-confidence, and underlines the prerequisites and obstacles to confidence in God which are mentioned in traditions. It is emphasized that lawful amulets can be used together with confidence in God and good omen can be a substitute for confidence in God. Confidence in God requires endeavor as it complement. Another prerequisite of confidence in God is friendship with the Holy Prophetʹs household. Self-confidence gets meaning when associated with confidence in God and His servitude, and both self-confidence and confidence in God are very close together.