اثرات آب انار (punica granatum) بر ميزان انسولين و قند خون در موش‌هاي صحرايي ديابتي و غيرديابتي

Effects of pomegranate juice on insulin and glucose in diabetic and non-diabetic male rats

چكيده زمينه و هدف: ديابت، يكي از بيماري‌هاي ناشي از نقصان در ترشح و يا عملكرد انسولين مي‌باشد. آب انار، ماده‌اي مغذي است كه در طبّ سنتي براي درمان برخي از بيماري‌ها از آن استفاده مي‌شود؛ از اين رو مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر آب انار بر ميزان انسولين و قند خون در موش‌هاي صحرايي انجام گرفت. روش تحقيق: پژوهش حاضر، يك مطالعه تجربي است كه در آن 90 سر موش صحرايي نر بالغ با وزن 200-220 گرم، در گروه‌هاي كنترل، شاهد و تجربي ديابتي و غيرديابتي مورد مطالعه قرار گرفتند.گروه‌هاي تجربي به‌ترتيب: دوزهاي 1، 2 و 4 ميلي‌ليتر آب انار را به ازاي هر موش و براي مدت 21 روز به‌صورت گاواژ دريافت كردند. براي ايجاد ديابت، از تزريق درون صفاقي mg/kg60 استرپتوزوسين استفاده شد. در پايان روز بيست و يكم، از قلب حيوانات خونگيري به عمل آمد و سپس ميزان سرمي انسولين و گلوكز اندازه‌گيري گرديد. داده‌ها به كمك آزمون‌هاي ANOVA و آزمون پيگيري LSD و با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ويرايش 18)، مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه تجويز آب انار در دوزهاي حداقل، متوسط و حداكثر، به گروه‌هاي ديابتي‌شده، باعث كاهش معني‌دار گلوكز به‌ترتيب در سطح 05/0=P، 005/0=P و 0005/0=P و افزايش انسولين در گروه‌هاي ديابتي‌شده به‌ترتيب: در سطح 023/0=P، 015/0=P و 002/0=P نسبت به گروه كنترل گرديد و در گروه‌هاي غيرديابتي تاثير معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: آب انار به‌دليل داشتن تركيبات آنتي‌اكسيداني نظير فلاونوييدها و از طريق افزايش هورمون انسولين، باعث كاهش ميزان قند خون در موش‌هاي ديابتي‌شده با استرپتوزوسين مي‌گردد.

Background and Aim: Diabetes is one of the diseases resulting from defects in insulin secretion or action. Pomegranate juice is a nutrient used in the treatment of some diseases in traditional medicine. Thus, the present study investigated the effects of pomegranate juice on blood glucose and insulin levels in adult male rats. Materials and Methods: The present study was an empirical one in which 90 adult male Wistar rats, weighing 200 to 220 g each, were randomly divided into five groups of control, sham, experimental (diabetic and non –diabetic) 1, 2 and 3. The control group (n=9) and the sham (n=9) received only distilled water, but the diabetic and non-diabetic groups 1, 2 and 3 received 1, 2 and 4cc of pomegranate juice for 21days through gavage. As for diabetic rats, diabetes was induced through intraperitioneal injection of 60 mg/kg of streptozotocin into each. In the experimental groups, the animals were each treated to a singl dose of pomegranate juice every day for 21days. At the end of the 21st day, blood samples were taken from the experimental and control groups and their serum levels of insulin and glucose were measured. The obtained data was analysed by means of SPSS (v: 18) using ANOVA and LSD softwares. Results: It was found that minimum, average or maximum dose of pomegranate juice caused a significant reduction in their glycemia at the levels of P=0.05, P=0.005 and P=0.0005, respectively; but it increased insulin at the levels P=0.023, P=0.015, and P=0.002, respectively in the diabetic group compared to the control group. However, it had no significant effect on the non-diabetic rats. Conclusion: Pomegranate, due to having antioxidant compounds such as polyphenolic compounds, increases insulin and thus, decreases blood glucose levels in streptozotocin-induced diabetic group