طراحي و سنجش تاثير محيط هاي يادگيري سازنده‌گرا بر رضايت، نگرش و يادگيري در آموزش عالي (مورد درس روابط انساني در سازمان هاي آموزشي)

Impact of Designing Constructivist Learning Environments on the Students’ Satisfaction, Attitude and Achievement in Higher Education (Case Study- the Course of Human Relations in Educational Instituti

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي طراحي محيط هاي يادگيري سازنده‌گرا در آموزش دانشگاهي انجام گرديد. روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي بوده و از طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. نمونه آماري دانشجويان دوره كارشناسي رشته مديريت و برنامه ريزي آموزشي دانشگاه مازندران بودند كه در نيمسال دوم سال تحصيلي 90-89 درس روابط انساني در سازمان هاي آموزشي را انتخاب نموده بودند. تعداد اين دانشجويان 59 نفر بود كه بصورت تصادفي به گروه هاي آزمايش وكنترل انتساب تصادفي يافتند. جهت اجراي پژوهش، بخش مربوط به مباحث رهبري از درس انتخاب گرديد و بر اساس مدل طراحي محيط هاي يادگيري سازنده‌گراي ديويد جانسن، طراحي و سپس بر روي دانشجويان گروه آزمايش اجرا گرديد. همين مطالب درس براي دانشجويان گروه گواه در محيط يادگيري سنتي به اجرا درآمد. جهت ارزيابي اثربخشي دوره حاضر، سه متغير وابسته رضايت، نگرش و پيشرفت تحصيلي دانشجويان پس از اجراي مداخله اندازه گيري شد و با دانشجويان گروه گواه مورد مقايسه قرار گرفت. ابزارهاي پ‍ژوهش شامل دو پرسشنامه جهت سنجش رضايت، نگرش و آزمون براي سنجش پيشرفت تحصيلي بود. نتايج نشانگر آن است كه طراحي محيط يادگيري سازنده‌گرا در آموزش هاي دانشگاهي موجب افزايش رضايت دانشجويان (000/0 < p)، نگرش مثبت تر آنها (000/0 < p) و كسب نتايج بهتر در پيشرفت تحصيلي (020/0 > p) ودر مجموع موجب افزايش اثربخشي كلي آموزش دانشگاهي مي شود.

T his research is intended to investigate the effectiveness of constructivist learning environment on the include students’ satisfaction, attitude and achievement in higher education. Research method was quasi-experimental and pre-test –post-test control group design was used. Samples were from BA education students of University of Mazandaran who were studying “Human Relations in Educational Institutions” in the second semester of the 2010-2011 academic years. Thus 56 students randomly assigned to experimental and control groups. In order to evaluate effectiveness of learning environment, proposed depended variable including students’ satisfaction, attitude and achievement measured and compared with control group. Research tools included two questionnaires to measure students’ satisfaction and attitudes and a test was used to measure their academic achievement. The findings indicated that using constructivist learning environment in higher education has resulted in increased students’ satisfaction, more positive attitude among them and their higher academic achievement. This means that constructivist learning environment can be considered as an effective strategy towards improving the overall effectiveness of the instruction in universities.