بررسي وضع كيفيت آموزش الكترونيكي در سطح آموزش عالي كشور (مطالعه موردي)

An Examination of the Quality Status of E-learning in Higher Education in Iran: A Case Study

به منظور ارزشيابي كيفيت آموزش الكترونيكي در سطح آموزش عالي كشور، با بهره گيري از يازده الگو و مدل ارزشيابي آموزش الكترونيكي كه در طي سال هاي 2009-2001 مطرح شده اند،8 عامل با 85 نشانگر شناسايي شد. عوامل در اين الگو با استفاده از نمونه گيري هدفمند مبتني بر معيار، با كمك آمار توصيفي، رتبه بندي شده و سهم و تاثير هر عامل بر كيفيت آموزش الكترونيكي مشخص گرديد. عامل زير ساخت با 28 درصد، عامل انساني با 21 درصد، عامل حمايت و پشتيباني با 15 درصد، عامل مديريت و رهبري با 14 درصد، عامل فرهنگي با 7 درصد، عامل قانوني با 5/5 درصد، عامل اقتصادي و سياسي با 5 درصد و عامل همكاري هاي بين المللي با 5/4 درصد، به ترتيب ميزان اهميت و تاثير هر عامل را برارزشيابي كيفيت آموزش الكترونيكي دانشگاهي مشخص كرده است. الگوي پيشنهادي پس از اعتبار يابي به روش دلفي، با استفاده از 85 نشانگر، كيفيت آموزش الكترونيكي را مورد ارزشيابي قرار مي دهد. اين الگو در نمونه آماري با 194 دانشجو از جامعه آماري دانشجويان دوره هاي تحصيلي كارشناسي ارشد رشته هاي فني دانشگاههاي الكترونيكي واقع در شهر تهران، كه حداقل يك گروه فارغ التحصيل داشته اند، اجرا شده وكيفيت آموزش الكترونيكي دانشگاهي كشور، مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. داده هاي به دست آمده از اجراي الگوي پبشنهادي پس از تحليل عاملي اكتشافي، منجر به حذف دو عامل موثر بر كيفيت آموزش الكترونيكي و كاهش تعداد نشانگرها به 49 مورد شده است. پايايي نشانگرها در اين الگو، بر مبناي آلفاي كرونباخ، 84 درصد محاسبه شده است.

P resenting a model for evaluation of e-learning internal quality in the country’s higher education was the main purpose of this study. To accomplish this task, models and frameworks developed during the 2001-2009 period were studied and the key factors which determine the quality of e-learning were identified. The proposed model was then accredited applying the Delphi method. Moreover, the eighty-five e-learning quality indicators identified and introduced by this model were verified with a mean score of 86.58. A second questionnaire was also designed and delivered to subject experts in order to extract the evaluation criteria for the proposed framework. The preliminary version of this model was then applied to a case of e-learning internal quality evaluation in a sample that consisted of 194 MSc. Students studying in Tehran’s virtual universities with at least one batch of graduates. Data analyzed using descriptive statistical methods. By mapping the data obtained from the suggested model and the evaluation scale table, e-learning quality was measured as ideal in the human factor with a score of 74.03 and poor in the economic and political factor with a score of 61.05. Other key factors varied between these two extremes. Further findings revealed that cultural and legislation factors were discarded from the empirical model as a result 49 indicators were verified by both theoretical and practical models.