مقايسه تاثير دو روش سخنراني و ارايه جزوه بر يادگيري و رضايت دانشجويان پرستاري از روش تدريس

The effect education booklet on Nursing Studentʹʹs Learning and satisfaction

زمينه و هدف: آموزش پرستاري، زماني مي‌تواند پويايي خود را حفظ كند كه به سمت نوآوري‌ها و استفاده از روش‌هاي نوين تدريس و يادگيري پيش رود. دستيابي به چنين هدفي مستلزم اين است كه مدرسان، در طراحي تدريس، از شيوه‌هاي نوين آموزشي استفاده كنند؛ مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير جزوه آموزشي، بر ميزان يادگيري و رضايت دانشجويان پرستاري انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه نيمه‌تجربي، بر روي 28 دانشجوي ترم شش پرستاري دانشكده پرستاري و مامايي مشهد كه مشغول كارآموزي در بخش كودكان بيمارستان امام رضا (ع) بودند، انجام شد. دانشجويان، به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم شدند. محتواي آموزشي، در گروه آزمون به صورت استفاده از جزوه آموزشي و در گروه شاهد به روش معمول سخنراني ارايه شد. به منظور جمع‌آوري داده‌ها، از پرسشنامه‌اي شامل سه بخش مشخصات فردي، آزمون سنجش يادگيري و پرسشنامه بررسي ميزان رضايت دانشجويان و يك سوال باز، بعد از تاييد روايي و پايايي (آلفاكرونباخ 82/0) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي و نرم‌افزار SPSS (ويرايش 5/11) در سطح معني‌داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نمره پس‌آزمون، در گروه جزوه 18/1±16/17 و در گروه سخنراني 45/1±66/15 بود كه نسبت به قبل از آموزش، افزايش معني‌داري داشت (001/0P=). ميزان يادگيري در روش جزوه بيشتر از روش سخنراني بود (015/0P=)؛ همچنين ميزان رضايت دانشجويان از شيوه آموزش به روش جزوه (66/5±57/45) به طور معني‌داري از روش سخنراني (73/7±50/31) بيشتر بود (001/0P < ). نتيجه‌گيري: از آنجا كه بيشتر واحدهاي تخصصي پرستاري به شكل كارآموزي و در بالين اجرا مي‌شود، استفاده از جزوه آموزشي در بالين بيمار، به عنوان يك روش آموزشي دانشجومحور توصيه مي‌شود.

Background and Aim: Nursing education can remain dynamic through innovation and applying new learning and teaching methods. Achieving this goal requires the application of modern teaching methods by university teachers in their teaching plans. The present study was performed to compare the effect of traditional teaching method (based on booklet) with lecturing method regarding nursing students’ learning and satisfaction. Materials and Methods: This semi- experimental study was done on 28 apprentice nursing students, who were divided into two equal case and control groups, in the pediatric ward of Imam Reza hospital. Educational content was presented in the form of educational booklet in the case group and lecture in the control group. Data collection included a researcher-made questionnaire consisting of four sections including demographic information, learning assessment test, satisfaction assessment of students, and an open question. The obtained data was analyzed using SPSS software (V: 11.5), using descriptive and analytical statistics; at the significant level P < 0.05. Results: Mean score of posttest in booklet group was 17.16±1.18, and in the lecture group it was 15.66±1.45, which showed a significant increase compared to pretest (P < 0.001). The rate of learning in booklet method was significantly more than lecture method (P=0.015). Studentsʹ satisfaction with booklet method was significantly more (P < 0.001). Conclusion: Regarding that most of specialized nursing courses are clinically presented during apprenticeship, using textual booklet as a student-centered method is recommended