سلامت روان دانشجويان پسر ورزشكار و غيرورزشكار دانشگاه پيام نورشهر بيرجند (سال 90-1389)

Comparison of mental health in athletic and non-athletic male students in Birjand Payam-e-Noor University (2010-2011

زمينه و هدف: سلامت روان، به عنوان يكي از ملاك‌هاي تعيين‌كننده سلامت عمومي افراد در نظر گرفته مي‌شود. نظر به اهميت توجه به دانشجويان و شيوع بالاي سلامت روان مختل در دانشجويان، تحقيق حاضر با هدف ارزيابي و مقايسه ابعاد سلامت عمومي در دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار شهر بيرجند انجام شد. روش تحقيق: در اين مطالعه مورد- شاهدي، تعداد 75 نفر از دانشجويان پسر ورزشكار دانشگاه پيام نور شهر بيرجند، عضو گروه‌‌هاي ورزشي دانشگاه با حداقل دو سال سابقه فعاليت ورزشي مستمر، به صورت سرشماري و به همان تعداد، دانشجوي پسر غيرورزشكار فاقد سابقه فعاليت مستمر ورزشي كه از نظر سن با گروه مورد همسان شده بودند، انتخاب شدند. هر دو گروه، فرم مشخصات فردي و پرسشنامه سلامت عمومي GHQ28 را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS (ويرايش 11) و آزمون‌هاي آماري توصيفي، آزمون غير پارامتريك من‌ويتني و آزمون دقيق فيشر، در سطح معني‌داري 05/0P < تجزيه تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمره سلامت روان در دانشجويان غيرورزشكار، به طور معني‌داري بيشتر از دانشجويان ورزشكار بود (007/0=P). در خرده مقياس‌هاي پرسشنامه نيز در هر چهار خرده مقياس، ميانگين نمرات در دانشجويان غيرورزشكار بيشتر بود؛ تفاوت‌ها بين دو گروه، در خرده مقياس‌هاي علايم جسماني، علايم اضطرابي، اختلال خواب و كاركرد اجتماعي و علايم افسردگي معني‌دار بود (05/0P < ). نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق، بيانگر سلامت روان بهتر در دانشجويان ورزشكار نسبت به دانشجويان غيرورزشكار مي‌باشد.

Background and Aim: Mental health is considered as one of the criteria in determining total health of people. Due to high prevalence of impaired mental health in students and its importance the present study was performed to compare general health in athletic and non-athletic students in Birjand Payam-e-Noor University in 2010-2011. Materials and Methods: In this case-control study, 75 athletic students from Birjand Payam-e-Noor university with a record of 2 years of continuous exercise , as the case group, and the same number of non-athletic students without having any history of continuous exercise from the same university were taken as subjects. The two groups had been selected through census and both were matched for age. Demographic form and GHQ-28 questionnaire were completed by both. The obtained data was analyzed by means of SPSS software (version 11) using statistical tests descriptive statistics, independent t, and ?2 at the significant level P < 0.05. Results: Mean score of mental health was significantly higher in athletic students (P=0.007). It was higher in all four subscale scores than that of non-athletic students., The difference between the two groups in the subscales of physical symptoms, anxiety symptoms, sleep disturbance ,and depression symptoms was significant (P < 0.05). Conclusion: The results showed that athletic studentsʹ mental health is better than that of non-athletic ones.