ظرفيت بدهي در شركت هاي پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران

Factors Explaining Debt Capacity in Tehran Stock Exchange (TSE) Listed Companies

ظرفيت بدهي عبارتست از مقدار بدهي كه شركت در منابع تامين مالي خود مي تواند ايجاد كند، به‎گونه اي كه آن شركت را از نظر نقدي دچار مشكلات مالي و نقصان در بازپرداخت بدهي ها نكند. در اين پژوهش تمامي شركت هاي پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران (بين سال هاي 1383 تا 1387) به جز شركت هايي كه در صورت هاي مالي خود، در بازپرداخت ديون بانكي جريمه تاخير داشتند، مورد بررسي قرار گرفتند. به اين ترتيب مي توان گفت پذيرش در بورس اوراق بهادار تهران و نداشتن جريمه تاخير، معيارهاي تناسب ساختار سرمايه در شركت ها در نظر گرفته شده است. اطلاعات 128 شركت با استفاده از مدل داده هاي تلفيقي نامتوازن تجزيه و تحليل شده اند. مدل رگرسيون استفاده شده، مدل حداقل مربعات تعميم يافته (GLS) است كه با استفاده از وزن دهي به داده هاي مقطعي، داده ها موزون شده-اند. نتايج پژوهش وجود ارتباط معنادار بين پنج متغير برشمرده شده و ظرفيت بدهي را تاييد مي كند. در ادامه نيز براي هر يك از صنايع مدلي ارايه‎شده كه ظرفيت بدهي (به‎صورت درصد بدهي به جمع دارايي ها) را محاسبه مي كند.

Debt capacity means the amount of debt in which a company can pay its obligation without any shortage of funds. In this paper all the Tehran Stock Exchange (TSE) listed companies have surveyed for the year from 2005 to 2009. The purpose of this paper is to provide empirical support for micro-economic theory respecting debt capacity and to develop a practically useful model for assessing debt capacity for firms seeking to minimize credit risk and the cost of debt. Theoretically important factors explaining the variation in debt capacity are identified and tested, namely: the proportion of property, plant and equipment over total assets, industry group (highlighting asset specificity), sales, market value, and debt ratio of previous financial year. The model developed provides a basis for firms to assess their debt capacity. Firm’s whose actual debt to asset ratio is less than their debt capacity can borrow more if needed and if additional leverage is justified. Creditors can also use the estimated debt capacity when deciding the terms (including the interest rate) of extending credit. Investors can shy away from companies with very little or no unused debt capacity to reduce their portfolio risk. Data were collected from the TSE Disclosure Database. Using the Eviews software, this paper’s theoretically based constructs were tested by developing a Generalized Least Square (GLS) model