ارتباط مصرف دوزهاي بالاي نياسين با ديابت نوع2

Association between High Doses Consumption of Niacin and Type 2 Diabetes

سابقه و هدف: ديابت نوع 2 با مقاومت انسوليني، اختلال در ترشح انسولين، هيپرگليسمي و استرس اكسيداتيو شناخته مي شود. از آنجاييكه افزايش شيوع ديابت نوع 2 همزمان با گسترش غني سازي مواد غذايي با نياسين در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه مشاهده شده است، اين امكان وجود دارد كه مصرف دوزهاي بالاي نياسين، به عنوان يك عامل خطرزاي محيطي در ايجاد ديابت نوع2 نقش داشته باشد. لذا ‌اين مطالعه با هدف، مروري بر مطالعات پيشين جهت بررسي ارتباط بين مصرف دوزهاي بالاي نياسين و خطر ديابت نوع2 انجام شده است. مواد و روشها: جستجو در pubmed و Science direct با كليد واژه هاي Niacin،Diabetes ،Oxidative stress ، Insulin resistance و Obesity صورت گرفت و نتايج انواع مطالعات حيواني و انساني انجام شده در اين زمينه تا سال 2011 مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج بررسي ها نشان داد كه نياسين از طريق افزايش شاخص هاي استرس اكسيداتيو، مقاومت انسوليني را افزايش داده و هيپرانسولينميا ايجاد مي شود. سپس، بهبود شاخص هاي استرس اكسيداتيو، توسط سيستم هاي آنتي اكسيداني منجر به افزايش حساسيت انسوليني و متعاقب آن هيپوگليسمي مي شود. هيپوگليسمي پس از صرف غذا نيز با تحريك اشتها به دريافت مقادير بالاي انرژي و چاقي منجر مي شود. افزايش شاخص هاي استرس اكسيداتيو، مقاومت انسوليني و چاقي در طولاني مدت، از طريق تحريك مداوم سلول هاي بتاي پانكراس، مي تواند به ايجاد ديابت نوع 2 منجر شود. نتيجه گيري: كاهش دريافت نياسين از طريق كاهش مصرف غذاهاي غني از نياسين و غذاهاي غني سازي شده با نياسين، شايد بتواند يك مداخله درماني و پيشگيري كننده از ديابت نوع2 باشد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Type 2 diabetes, characterized by insulin resistance, impaired insulin secretion, hyperglycemia and oxidative stress. Increasing prevalence of type 2 diabetes in parallel with expanding of food fortification with niacin has observed in developed and developing countries, so it is possible that intake of high doses of niacin may play a role as an environmental risk factor in type 2 diabetes. The purpose of the present study was to assess the association between consumption of high doses of niacin and the risk of type 2 diabetes. METHODS: The present study is a literature search in PubMed and Science direct with the use of niacin, diabetes, oxidative stress, insulin resistance and obesity as keywords. The results of animal and human studies published until 2011 in this field were considered. FINDINGS: Niacin by elevation of oxidative stress indices increases insulin resistance and leads to hyperinsulinemia, thereafter, improvement of oxidative stress indices by the antioxidant systems leads to elevation of insulin sensitivity that followed by hypoglycemia. Postprandial hypoglycemia induces excess energy intake and obesity. The elevation of oxidative stress indices, insulin resistance and obesity in long-term by continuous stimulation of pancreatic B cells can lead to type 2 diabetes. CONCLUSION: Reducing niacin intake through reduction of niacin-rich foods and niacin fortified foods may be a useful preventive and therapeutic intervention in type 2 diabetes. KEY WORDS: Niacin, Diabetes, Insulin resistance, Oxidative stress, Obesity.