كاركردهاي تربيتي هنر قصه از نظر مولوي

The Training Function of Stories From the Viewpoint of Moulavi

اين تحقيق با هدف بررسي افكار و نظريات مولوي در باره كاركردهاي تربيتي هنر قصه به رشته تحرير در آمده است. روش اين مطالعه توصيفي ـ تحليلي است. پس از بررسي و نقد آثار اين دانشمند بزرگ مسلمان، مشخص شد كه مولوي معتقد است، قصه و نقل حكايات آموزنده يكي از ابزارهايي است كه باعث آرامش خاطر روحي و رواني افراد مي شود. شنيدن و گذر بر احوال شخصيت ها و قهرمانهاي قصه و تطبيق وضع خود با آنها به ما بينشي مي دهد تا ضمن سنجش و ارزيابي رفتار و انديشه خود به اصلاح و تقويت آنها بپردازيم. مولوي پيامها و گزاره هاي مفهومي قصه ها و حكايات را يكي از مهمترين عوامل آگاهي و بينش متربيان مي داند و نقش اين پيامها را در تربيت و هدايت انسانها بسيار سودمند مي داند به گونه اي كه تامل و تفكر در محتواي قصه ها افراد را از گرفتار شدن در رنجها و محنتها مي رهاند. وي روش قصه سرايي و حكايت پردازي را يكي از بهترين وسيله هاي ايجاد الگوهاي ذهني و رفتاري براي متربيان و القاي غير مستقيم مفاهيم به آنان مي داند.

This research is intended to review the idea of Moulavi regarding the function of story telling. This research follows descriptive method. Moulavi, the great Muslim scholar, believes that instructive story telling brings about mental and spiritual peace. Listening to the stories of special personalities makes the reader compare his personality and behavior with them carefully and evaluate his/her situation to revise them. Moulavi believes that the instructive concepts and messages of the stories bring about a higher perception and better understanding in the learners. They are, according to Moulavi, very fruitful in training and guidance of man. This can alleviate peopleʹs frustration. He believes that storytelling is a proper way for promoting learnersʹ ability in designing their mental and behavioral pattern. It is also helpful for indirect instruction.